Italiaanse Toestanden - Emigratieverhalen


dinsdag 2 februari 2010

Barack Obama e la saperda pelosa

Img_6467  Barack Obama en de harige boktor ...? Dat klinkt als een spannend jeugdboek of stripverhaal! De eerste in een stuk-te-lezen serie. Nou ja, we smokkelen weer eens een beetje, want het gaat hier niet over de volgens B. prettig gebronsde eerste Amerikaanse burger, maar om Barack en Otto. Dat zijn de namen van het tweetal waakhonden boven aan de weg, achter de heg van het huis met het zwembad. (U snapt dit niet? Eigen schuld: KOM dan ook eens een keer. BOEK eindelijk!)



Img_6429 Img_6461 Barack en Otto zien er, herdershond en Labrador, vervaarlijk uit en ze blaffen ook verwoestend. Maar onze Thomas, de harige boktor in dit spannende verhaal, weet ze warempel rustig te krijgen! Hij is nog zo smal (hoe lang nog), dat hij door de spijlen van het hek door kan en met de tot schoothondjes getransformeerde bloedhonden gaat kopjevrijen. Een verbijsterend gezicht! Dat vrijen duurt een minuutje of twee en voltrekt zich in volkomen stilzwijgen. Barack en Otto staren eensgezind verliefd naar onze haarbol. Als we dan verder gaan, langs de heg, horen we hen achter het gebladerte meelopen. Thomas duikt dan de heg in en gaat onzichtbaar verder met neusjevrijen (door het gaas kan hij toch écht niet).Img_6472Img_6474



Iedere ochtend is dit een leuk begin van de dag, om een uur of acht, als Thomas het niet langer redt zijn plas en poep op te houden en begint te janken. Een van de padrones (wisselwacht) slaat dan zijn stijve ledematen zuchtend en kreunend uit bed en werkt wankelend het ochtendritueel af: kachel aan, theewater op, aankleden (pff, die sokken!), naar buiten kijken (hé wat prachtig helder, volle maan), dus fototoestel pakken, hondje vrijlaten uit zijn bench, snoepjes pakken, jas aan, muts op, hondje aan de lijn, deur van het slot, lopen. Hèhè. O wat is het koud. Ooooo, wat is het uitzcht weer mooi, we maken maar weer voor de zoveelste keer dezelfde fotoos.Img_6374Img_6476



Maar waar blijft nou de verklaring van die boktor, hoor ik u denken. Thomas is dit personage in ons verhaal, want hij heeft besloten om nu niet langer alleen de padroni te attaqueren met zijn puntgave hagelwitte gebitje, maar ook maar eens aan het houtwerk te beginnen. De nieuwe Ikea-meubeltjes! De pasgeverfde deurkozijnen!   Neem toch een kauwbotje of het speelgoed, harige boktor!



Img_6404Img_6352

3 opmerkingen:

  1. De dag begint om 8 uur? Kan wel zien dat jullie aan de zuidelijke mentaliteit beginnen te wennen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. vecchio fannulone3 februari 2010 om 19:11

    Ja, maar wij nemen wel elke dag "ons werk mee naar huis"!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja ja, dat brengt leven in de brouwerij, zo'n hondse boktor. Volgens mij heeft het "beestje" en geweldig leven bij jullie.
    Heb ook eens rondgekeken op jullie site. Het ziet er erg aanlokkelijk uit om idd eens jullie kant op te komen en te gaan wandelen.
    Lijkt me fantastisch,
    Groet uit Twente!

    BeantwoordenVerwijderen