Le robinie

  Zo heet een restaurant hier in de buurt, één van het sjiekere soort en de padroni hebben daar dus nog niet gegeten, want wij willen graag het onderste uit de pan (net als Saar): lekker, uitgebreid én goedkoop. Le robinie ligt wat hoger in de markt en het bezoek aan zo’n gelegenheid reserveren we voor het vieren van iets speciaals. Maar je vraagt je wel eens af waar de naam van zo’n tent vandaan komt en eergisteren kwam er opeens antwoord op die vraag en tegelijk bleek dat ook het antwoord op een andere, al langer bestaande vraag: hoe heet toch die plant/struik/boom die je hier veel ziet, ook in de tuin van de padroni, die in de lente van die trossen sterk geurende witte bloemen produceert.   Robinia, of valse acacia dus! Deze boom produceert een harde houtsoort, die vroeger veel werd gebruikt in de wijnbouw, voor de palen waarmee de druiven werden ondersteund (tegenwoordig van beton). Dat het hout van de robinia hard is, weten we zelf inmiddels ook, want we hebben er net twee omgezaagd.
Hoe kwamen de padroni dit feitje te weten? Wel, de studie-padrone heeft zich aangemeld bij een soort volksuniversiteit in Broni (zo komt hij ook nog eens onder de mensen), de Unitre ofwel “universiteit voor de derde leeftijd”. Ja ja ook de jongere padrone moet toegeven dat de tijd, zijn tijd, voortschrijdt.   Bij die Unitre was een lezing over natuur en landschap van de provincie Pavia. Een oudere meneer verhaalde een overwegend grijs en vrouwelijk publiek over wat hij op zijn ritjes door de provincie zoal tegenkomt, en daar vertoonde hij lichtbeelden bij. Leuk en informatief. Behalve de genoemde robinia, kwamen ook de populierenbossen die in de Po-vlakte staan voorbij (bedoeld voor de houtkap), en bijvoorbeeld het feit dat men (met succes) probeert rijst te telen die het grootste deel van het jaar droog kan staan (het water wordt immers schaarser en het scheelt bovendien muggen!). Komende vrijdag volgt het verslag over de Oltrepò.
Die Unitre, ondertussen, organiseert ook kookcursussen, schilderlessen, reisjes, allerlei lezingen over (kunst)geschiedenis e.d., dus de studie-padrone kan het komende jaar vooruit.
Gegeten bij Le robinie is er dus niet, om terug te komen op de aanzet tot dit verhaal. Maar gegeten is er vandaag, zondag, natuurlijk wel. Weer een uitgebreide, typisch Italiaanse zondagmiddaglunch. Het weer was te mooi om waar te zijn, een graad of 24 (het wordt iedere dag warmer!), en dat noodde tot een wandeling.   Deze keer gingen we eens kijken hoe we Lirio, het dorpje aan de overkant met de opvallende kerktoren, konden bereiken. Lieke en Vera zijn ons hierin in juli voorgegaan, maar zelf hadden we nog geen kans gezien dit te proberen. Een eerste verkenning werd gisteren al door een van de padrones uitgevoerd en vandaag gingen we samen de cirkel rond maken. Het werd een leuke wandeling, via Ca´ Tessitori (even snoepen van de granaatappel), Ca’ Bosco,   langs de concurrent Agriturismo Carolina in het dal van de Scuropasso, omhoog naar Lirio. Waar de Osteria die we op het oog hadden voor de lunch gesloten was, definitief gesloten. Dat was pech, maar de bar was wel open en de eigenaresse wees ons op een korte doorsteek naar Amici Miei.  Dit is een restaurant dat langs de weg naar Broni ligt en waar we altijd langskomen. Al vele malen hadden we bedacht dat we dat eens moesten bezoeken, in het kader van ons “werk”: het verkennen van restaurants voor onze toekomstige gasten. We doen het allemaal voor jullie!   En dit werd dus weer een heerlijke lunch in een kleinschalig gezellig eettentje, en het koste een scheet. De eigenaar is een hobbykok en serveert alleen van donderdag tot en met zondag. De rest van de week woont hij aan zee. Eigenlijk is Amici miei ook geen openbaar restaurant en kun je er alleen terecht als je lid bent van ARCI, een soort ... ja wat eigenlijk? We begrijpen het nog niet helemaal, maar we zullen zorgen dat we lid worden, zodat iedereen er op onze kaart heen kan. Amici miei ligt op loopafstand van ons huis, al is het terug even een stevig klimmetje van een kleine 100 meter (met prachtige uitzichten op de villa).   Een aanrader en geschikt voor opname in het GIDPVB!