Maltempo

  Deng deng deng! Potver-tredici, houdt dat gedreun dan nooit op? Dat dacht ik, midden in de nacht, wakker geworden van het aanhoudende gebonk tegen de muur aan het hoofdeinde van ons (nog niet hemelse) bed. Voor het naar bed gaan was het al heftig gaan waaien en de luiken klapperden er lustig op los. Maar die hadden we nu toch allemaal stevig dicht gedaan? Was het de regenpijp, die de Tortianen hadden losgemaakt, die nu danste in de wind en zijn lange pijp tegen de noordgevel stootte? In het donker naar buiten op onderzoek gaan was geen optie, gezien de bouwput buiten. Bovendien stond er nu echt STORM. Eenmaal wakker begon ik te malen over Torti. Hoe ik hem morgen bij zijn kladden zou moeten grijpen om hem nog eens duidelijk te maken dat hij de drie open gaten in de gevel beter dicht moest maken. Want inmiddels hadden we, ondanks de waarschuwingen en ondanks alle goede bedoelingen, toch waterschade. En natuurlijk precies in onze geheel fris gewitte en geschilderde slaapkamer. Er was een grote vochtvlek op de zo mooi geel gelatexte muur verschenen. Dat is even slikken. Van boven was gisteren, ten gevolge van een hele dag regen (er was dus inderdaad niet gewerkt, bitchje), water in de muur gesijpeld en naar beneden gelopen. Als lapmiddel hebben we na de ontdekking van het probleem een dikke laag folie over de openliggende drempel gelegd, maar gelukkig was het nu buiten droog. De combinatie storm en regen zou nu echt rampzalig zijn. Dus daar moest Torti subiet iets aan gaan doen. Hoe krijg ik hem zover? Gaat hij tegensputteren? Wat zeg ik dan? Maal maal maal, gingen de padrone-hersentjes. Deng. Dat is de regenpijp weer. Hoe laat is het? Half zes. Weet je wat ik ga er maar even uit, om de gedachten te verzetten.
Om een uur of half acht was het licht en ontwaakte de snurk-padrone ook (eindelijk?) door het gedreun. Hij ging nu op onderzoek. Geen regenpijp, maar een raampje in de cantina dat de werkers kennelijk hadden opengezet en niet meer hadden gesloten. Dankjewel! Het zwembad had bijna weer kunnen zwemmen … Niet veel later hoorden we Torti aankomen (“È lui, è lui”) en sprong ik uit bed (ik was er weer even ingekropen) om de kladden ook echt te grijpen voor ze weer weggewaaid zouden zijn.   Dat was maar goed ook, want men kwam alleen maar even wat spullen veiligstellen. De steiger op gaan, leek in dit ontij geen goed idee (even uit balans raken, een windvlaag en je ligt beneden). En waar men eergister mee begonnen was, was het maken van de steunbalken van de balkons, op de bovenste laag van de steiger dus. Vandaag even niet. Maar de kladden had ik in mijn tengels.   En het moet gezegd dat Torti wel begreep dat het probleem acuut was en meteen in actie kwam, maar of het voldoende zal blijken? Alles is nog beter dichtgetimmerd en stormbestendig gemaakt en de liggende delen zijn met folie afgedekt en met bakstenen verzwaard, meer viel er niet te halen. Platen aan de buitenkant zouden makkelijk kunnen wegwaaien en dan zou de zaak helemaal openliggen, aldus Torti. Zit wat in, of niet? Voor de komende dagen is wat rustiger weer voorspeld (wel af en toe regen), maar als   de weersverwachting uitkomt, breekt begin volgende week de hel pas echt goed los.

Ci manteniamo? Bid voor ons!