Italiaanse Toestanden - Emigratieverhalen


vrijdag 22 oktober 2010

Autunno

IMG_5094 Herfst, dat associeer je als Hollander met wind, striemende regen, waterkou. Ook hier in Italië kan het natuurlijk behoorlijk on-wederen, gieten van de lucht en stormen dat het een aard heeft. Zeker als je boven op een heuvel woont. We hebben ook al wel wat van het "betere" herfstweer gehad. Maar over het algemeen mogen we toch niet klagen: het is nu al weer dagen heerlijk zonnig weer en de temperatuur loopt tegen de 20 graden. De wijngaarden vertonen de prachtigste kleuren, de Alpen worden wee zichtbaar in de verte en de siergrassen in de tuin blijven het licht maar vangen in de mooie bloeiaren. IMG_5167 IMG_5159 Er wordt weer gemaaid in het jungledeel van ons terrein en er moeten 700 bollen de grond in.


Hieronder wat foto-impressies van het "herfst"leven in Montecalvo Versiggia!


IMG_5161 IMG_5173 IMG_5170 IMG_5180 IMG_5183


 


IMG_5153PS Voor wie zich zorgen maakt over onze ontmande Thomas: "hij" is weer helemaal het "mannetje"!

donderdag 14 oktober 2010

È semplice, no?

Nee dus. Helemaal niet simpel. Misschien ben ik simpel, maar de opzet van de abonnementen en de verstrekking ervan is het (ook) niet. Dinsdag werd het theaterseizoen 2010/11 van het Teatro Sociale di Stradella gepresenteerd (in Italië beginnen alle seizoenen later). Vanaf woensdag kon er dus gereserveerd worden. Even kijken. O nee, de kassa is alleen op dinsdag en donderdag (en,en, en) open. Normaliter. Maar de (supertrage) website zegt, na een hoop wachten wachten en wachten, dat de kaartverkoop nú, deze week de hele week gebeurt. Dus vanochtend maar 's langs: het is open, en dat is de eerst meevaller. Ook de laatste, maar dat wist de uitgaansagendaplanner-padrone toen nog niet.


Teatro Daar ligt de folder (die dus niet op de website staat) met het hele abonnementsschema en de prijzen (die ik ook niet op de website kan vinden). Even lezen. Mmm. Nog eens lezen. Aha. Leesleeslees. O! Ik snap het, kijk eens om heen. De gezellige Italiaanse wachtrij-chaos, waar ik als in wachtrijen en reeksen doorgeleerde wiskunde-padrone altijd een beetje nerveus van wordt. Van een zichtbare volgorde is geen sprake. Iedereen staat in groepjes bij elkaar en, erger nog, er wordt van groep GEWISSELD! Hoe weet je nou wie wanneer aan de beurt is? Al piekerend kijk ik nog maar eens op het schema. Abonnement met 2 opera's en 1 operette zou het worden ... maar wat is dat? Multi-acquisto? Hè??? Het lijkt als twee druppels wijn op een abonnement van 2 opera's en 1 operette ... maar het héét niet zo, nee het is een "multi-acquisto". Het wordt aangeduid met een *. Wat zie ik over het hoofd, waar zit de adder onder het gras te grijnzen? Ik zie het niet. Wel zie ik nu ook een hekje, dat weer verwijst naar een mini-abonnement, bestaande uit 4 voorstellingen naar keuze (de andere abonnementen hebben 3 voorstellingen, vandaar dat die van 4 mini heet ?), waarvan tenminste 1 opera en/of operette en dus want maar, dit alles gedeeld door tweede paasdag! Het zweet breekt me uit. En vervolgens het koudvuur als ik zie dat iemand, waarvan ik zeker weet dat zij láter is binnengekomen is dan ik, zich door op slinkse wijze van groep naar groep te wisselen naar de kassa heeft weten te werken, vóór mij. Grrr. Maar ja, nu heb ik nog iets meer tijd om de abonnementen-puzzel op te lossen. Het lijkt toch op een multi-acquisto uit te draaien.
Eindelijk! De persoon voor mij betaalt zijn reeks abonnementen. Binnen een minuut ben ik aan de beurt. Mijn oog dwaalt nog eens af naar het foldertje. "Nuovi abbonamenti e prelazione per i vecchi abbonati di Lirica ed operetta sul multiacquisto dei tre biglietti per le opere e per l'operetta ... da sabato 23 a sabato 30 ottobre"
Die tekst kan ik nog twintig keer lezen voor ik begrijp wat er écht staat, maar die mulitacquisto baart met zorgen. En ja hoor, het blijkt dat deze abonnementachtige niet-abonnementen pas vanaf zaterdag a.s. verkocht worden, aan de nieuwe abonnee-houders tenminste. De vaste gasten kunnen ook vandaag al terecht. (*&&%&@%&*&&*)+__&%@@%) Of zoiets.


(Gelukkig helpt de vriendelijke kassier me uit de brand, noteert mijn telefoonnummer en belooft me te bellen zodra hij weet welke plaatsen nog vrij zijn nádat de oude getrouwen hun plek hebben gekozen. Ben ik in ieder geval de eerste in de rij van de nieuwelingen ... denk ik).

woensdag 6 oktober 2010

L’intervento

Intervento De ingreep, zo heet het eufemistisch op het afspraakformuliertje van de dierenarts. Dinsdag 15 uur, de ingreep. Maar het betrof wel ons affectie-animaal (zo noemt de gemeente ons huisdier, waarvoor we belasting moeten betalen) en het ging wel om een c…..tie (ik krijg het niet uit het toetsenbord en zit met samengeknepen b.llen). Waarom eigenlijk deze mutilatie, dachten we zelf ook … toen het eenmaal dinsdag was en het uur U naderde. We voelden ons een beetje schuldig ten opzichte van onze “lovebaby”, die nog steeds nietsvermoedend en vrolijk kwispelstaartend rondliep. Arm beest!
Veterinaria_paginaD20 Tja, waarom. Omdat het wordt aangeraden, omdat de dierenarts er niet van opkeek (normale zaak), omdat Thomas steeds dominanter gedrag begon te vertonen (wildvreemden aanblaffen in restaurants en op straat), omdat we niet willen dat hij straks een hete teef tegenkomt en er, definitief, vandoor gaat. Dus vooruit maar, vort met de/zijn geit. Maar ja, wij hebben makkelijk praten, het is misschien wel onze zaak, maar niet ons “zaakje”.
Foto0070 Gister ging Thomas dus onder zeil (injectie, kosten en weg was ie) en begon Genta de dierenarts met de operatie. Een uurtje later konden we onze ex-macho weer afhalen, nog geheel versuft en niet in staat op zijn poten te staan. Vandaag gaat het wel wat beter en ligt hij al weer op zijn vertrouwde wijze plat op de buik en poten recht naar achter op de grond. Hij is nog wel erg rustig en stil, het zal toch niet zo blijven …?


Foto0072 Bij Genta was het trouwens weer net een dierentuin, overal loslopende katten in alle formaten, tot op het bureau en in de operatieruimte toe. Bijna hadden we er één, ruggelings, meegenomen.

vrijdag 1 oktober 2010

Torti morti

IMG_0432 De kerkhoven hier in de buurt, Montecalvo, Lirio, liggen vol met dode Torti’s. En nu blijkt dat er nog een is bijgekomen. Van een ladder gevallen? Doodgeslagen door een boze werknemer? Nee, niets van dat alles: gewoon een slechte gezondheid. We hebben het hier natuurlijk NIET over onze vroegere aannemer Torti (die zag ik een paar dagen geleden nog vief uit zijn camion stappen), maar over een gelijknamige buurtbewoner, een wijnboer uit de fractie Casella. Dat deze ook Torti heette, dat bleek gisteren pas, toen we een mooie afdruk van een foto van hem kwamen afgeven. Vorige jaar, toen de beste man weliswaar broodmager maar nog in leven was, hadden we al een afdrukje kado gegeven. De foto was van de beste man op de trekker tijdens de wijnoogst 2009, zijn laatste wijnoogst zoals we nu weten, en misschien wel zijn laatste actieve deelname aan de oogst. We kwamen hem in september vorig jaar tegen, samen met familie, terwijl men bezig was de druivenoogst binnen te halen. IMG_4783 Hij zag er pront uit op de trekker en ging er ook nog eens goed voor zitten. Leuke foto dus, en het leek ons aardig om een afdrukje aan de familie te geven. Die was er erg blij mee, en nu, achteraf gezien dus nog blijer, nu het één van zijn laatste “optredens” bleek te zijn geweest. In maart was hij al overleden en we vermoedden als zoiets, want deze zomer hadden we hem tijdens de uitlaatrondes niet meer voor zijn huis zien zitten. Zijn vrouw waren we ook niet tegengekomen en dus wisten we nog niets zeker, tot een week geleden. Door de kleindochter was ons simpele afdrukje ingelijst, vertelde de weduwe en dus leek het ons een goed gebaar om een wat betere afdruk te leveren. Aldus geschiedde en in ruil kregen we nog drie flessen lokale Bonarda ten geschenke…