Finalmente, il DURC!

   De padroni gaan niet langer gebukt. Waaronder niet? Onder de last van het dakpannen rapen (want buurman Francesco heeft vandaag zijn tweede lading opgehaald). En ook niet onder de last van het bollen planten (want de 180 tulpen/krokussen/blauwe druifjes zitten in de grond). En ultimo ma non minimo: niet langer onder de last van het tergende  wachten op de DURC! Eindelijk eindelijk na 5-6 weken wachten heeft aannemer Torti de verklaring ontvangen en kunnen we zaterdagochtend het contract gaan tekenen. Torti schijnt te popelen om te beginnen, dus misschien staat het huis maandag al in de steigers. Dan horen jullie natuurlijk meer!
   Intussen is het hier heel mooi herfstweer, een graad of 22, lekker zonnetje. Gezeten op het terras kwamen de padroni tot de conclusie dat er een boom/struik het uitzicht op de veelkleurige wijngaarden belemmerde en vandaag is dit obstakel vakkundig omgezaagd en fijngehakt (waarbij we de vele vliegen die op onze bebloede schrammen afkwamen van ons af moesten slaan). Het uitzicht is nu nog mooier.
Het wandelen in dit impressionistische schilderij blijft daarbij ook een bijzondere ervaring.   Het wandelingenrepertoire in de directe omgeving is inmiddels weer uitgebreid met een niet al te inspannend rondje waarbij je een stukje van het gehuchtje Michelazza meepikt, heel rustiek, en de zondag al genoemde geiten passeert. De ontmoeting tussen Saar en geit leidt soms tot interessante taferelen!
Het worden spannende dagen!