È lui, è lui, è proprio lui

Dat roept Festi, de dikke Albanees ’s ochtends als hij over de weg tussen de wijngaarden aan de overkant de vrachtwaggel van Torti aan ziet komen: “hij komt, hij komt, die goeie …”. Nee, niet Sinterklaas natuurlijk, die kennen ze hier niet, daarvoor in de plaats hebben ze hier de paus, il Papa. Soms lijkt Torti inderdaad wel op die Romeinse goedheiligman, vooral wanneer hij in zijn graafmachientje de vrachtwaggel op gesukkeld is. Het is dan net of hij in de pausmobiel zit. Maar zo afstandelijk als een paus is Torti met ons inmiddels niet meer. Sterker nog, hij wordt steeds toeschietelijker en loslippiger. Gisterochtend mochten we alweer met hem op pad in zijn oude waggelwagen. We gingen bij hem thuis zijn hekwerk beoordelen, want hij stelde voor om zoiets ook op onze gloednieuwe grensmuur te zetten. "Maar gaat dat gaas niet wiebelen?", vroegen we ons bezorgd af. “Nee, nee, kom maar bij mij kijken, daar staat het al 20 jaar”, beweerde Torti. En zo zaten we niet veel later bij de familie Torti in de huiskamer aan de koffie, nadat we eerst de honden, de kippen, de konijnen en de kuikens hadden bewonderd. “È un lavoro, però”, zei mevrouw Torti zorgelijk, “Het is wel veel werk hoor, de verzorging van die beesten”. Zo geleidelijk aan, tussen de regels door, werd het ons duidelijk dat die beestenboel en de moestuin en de hele santenkraam eigenlijk meneer Torti’s hobby was (“Hij heeft geen rust hè, hij moet altijd bezig zijn”), maar dat zij met het werk werd opgescheept. “En dan heb ik nog geluk dat hij niet van melk houdt, anders zou ik ook nog koeien moeten melken!”, verzuchtte ze. Verder had dochter Torti, die ondanks een afgeronde studie toch liever thuis bleef huishouden, ook nog eens een passie voor cactussen. Mevr. Torti vond het niks al stekels. “En die mooie bloemen dan?”, probeerden we nog. “Ja die bloemen zijn erg mooi, ma durano poco, maar ze bloeien maar kort hoor”. God wat leek mevrouw Torti op mevrouw Postma, qua uiterlijk, postuur en gedrag! We vertrokken met verse eieren en een krat vol pas geplukte paddenstoelen en tomaten, én met de belofte dat we over een paar maanden een van de volgroeide kuikens krijgen: het begin van ónze beestenboel!
’s Middags, terug bij ons huis, begon Torti warempel ook nog te roddelen over de oude eigenaar Colombo, van wie wij het huis gekocht hebben. Er was net vorige week uitspraak gedaan in een rechtszaak tussen Torti en Colombo over de betaling van al het werk dat Torti, een aantal jaren geleden alweer, aan het huis had verricht. Colombo wilde (kon) niet betalen en had het er op aan laten komen. Helaas voor hem verloor hij dus vorige week die zaak. Maar zelfs de door ons betaalde som voor het huis zou voor Colombo niet genoeg zijn om al zijn schulden af te lossen, roddelde Torti lekker verder. Oorzaak: zijn wispelturige dochter (Katoesja), die inmiddels drie kinderen van evenzovele mannen had, die allemaal onderhouden moesten worden. De mannen waren er eensgezind vandoor gegaan, de laatste toen deze door kreeg dat hij zou moeten werken, in de lavanderia, de wasserette die beneden in de cantina gerealiseerd was. Colombo was dus blut. Torti vertelde het allemaal lachend. Ook dat de wasmachines in die lavanderia destijds nog door de leveranciers zijn teruggehaald nadat Colombo hen niet betaalde. Torti is kennelijk nog in de verwachting dat hij zijn geld nog echt zal krijgen. We horen het misschien nog wel, als Torti zo babbelgraag blijft tenminste.
Onze mannetjes werken ondertussen hard verder en na een hele dag cement draaien is de grensmuur gereed! Inmiddels is men met het plaatsen van de steunbalken voor de balkons begonnen. De elektricien van Torti komt regelmatig langs om … te ouwehoeren met Torti. Hij heeft nog niets concreets gedaan, en dat houden we dus maar keurig bij in ons logboek,want diens werk zit niet in de opdracht en zal apart verrekend worden. Maar voor dat praat”werk” gaan we natuurlijk niet betalen! Zelf hebben we vanochtend de bedden voor de logeerkamers gekocht: echt handgemaakt smeedwerk bij een smid in Casteggio. Ook de lattenbodems en matrassen zijn in aantocht. Joepie wat wordt het straks mooi!

O ja, en ook de bakamer is eindelijk AF! En dat nadat we die 4 maanden geleden hadden besteld