il polvere

Dag twee zit erop! Zelfs zittend op het terras daalt het stof op ons neer. Niet het stof der eeuwen, maar der minuten en uren. En niet door ons opgewaaid stof, maar dat van de harde werkers van Torti. Om half negen stonden ze op de stoep en na zessen taaiden ze pas af. In de tussentijd werd de nieuwe toegang tot de cantina verder opengebeukt (door de keiharde betonnen "fundering" van het huis), terwijl de oude brede toegang alweer werd dichtgemetseld. Een van de andere werkers begon boven het raam in onze aanstaande keuken open te boren, niet na alles zoveel mogelijk te hebben afgeplakt met folie om de hinder van het stof te beperken. Maar ja, het is fijn stof, niet fijn maar wel erg stoffig. Het dringt toch overal doorheen en onderdoor en kruipt waar het niet gaan kan. En zo zitten we dus zelfs op het terras te kijken naar de wolken die voorbij trekken. Niet die aan de hemel (het is 25 graden en onbewolkt) maar die in de lucht. Maar met het tempo waarin nu gewerkt wordt, is dit ellendig onderdeel van de klus snel voorbij!