Het is zondag 8 juni. We beginnen vandaag aan de tweede week in Montecalvo. Langzamerhand raken de meeste verhuisdozen leeg, al zullen er een paar onuitgepakt blijven totdat bv. de keuken in ons eigen appartement is geplaatst. Nu kijken we nog tegen een halfbetegelde wand aan met afgesloten uiteinden van de gas- en waterleiding. De dozen met pannen en glas- en vaatwerk blijven dus voorlopig nog gesloten. Ook veel van de dozen met boeken zullen moeten wachten tot er nieuwe boekenkasten in de studeerkamer geplaatst kunnen worden. Dat doen we pas als de verbouwing hierboven achter de rug is. Nog even wachten dus. Maar de rest heeft inmiddels zijn plekje gevonden. Zo zit ik bijvoorbeeld deze bloglevering comfortabel te tikken op de bank met de voeten op de salontafel terwijl net Telegiornale Due is begonnen. Iets later dan gewoonlijk i.v.m. de wedstrijd Kroatië-Oostenrijk. Met een paar simpele antennedraden hebben we ontvangst van wel drie kanalen. Wel met wat sneeuw maar wie maalt daar op dit moment om?
We meldden het gisteren al. We hebben wat problemen met de fogno, of de rioolaansluiting van de keuken beneden en straks ook de wasmachine. Er is geen pomp om het overtollige water over te pompen naar het gemeenteriool zoals de verkoper, de heer Colombo, ons nog zo verzekerd had. Omdat de put nu open staat kun je goed controleren of het water niet te hoog komt. Op de een of andere manier zakt het waterpeil toch. Het wordt weliswaar niet weggepompt, maar het peil komt niet echt veel hoger ondanks de vele afwasjes van gisteren en vandaag. Fabrizio de loodgieter is vandaag ook niet komen opdagen. De tweedehandspomp die hij in gedachten had, was blijkbaar al aan een ander vergeven. Dan zullen we tot volgende week zaterdag moeten wachten. Dan komt hij met een nieuwe. Ook de elettricista heeft vandaag verstek laten gaan. De lavatrice en asciugatrice staan weliswaar nu keurig in gelid in de verwarmingskelder en aangesloten op de waterleiding (alleen de lavatrice uiteraard) maar zonder stekkers want die heeft Fabrizio er alvast voor zijn collega afgehaald.
Over de kelder of cantina gesproken. Die staat al weer behoorlijk vol met allerlei spullen. Natuurlijk het zwembad fai-da-te, maar ook al het andere wat in de Kervelgaarde in de garage stond plus het oude loodzware meubilair van Colombo dat we afgelopen februari niet in de vuilcontainer hebben kunnen mikken. Ook al de spinnenwebben en stof dat er toen ook al was, zijn er nog steeds. Vandaar dat ik daar vandaag maar iets aan ben gaan doen. Eerst de ruimte van de caldaia uitgeveegd en gezogen. Als we er straks de was kunnen doen, dan het liefst schoon, in een spazio pulito. Er ontbreekt alleen nog een zeiltje op de vloer! Stef is ondertussen weer het gevecht aangegaan met het graan in de voortuin. Met wortel en tak…. sorry, aar, rukt hij het de vochtige klei uit., her en der onbekend groeisel staan latend. Wie weet of daar zich nog iets moois bloeiend uit ontwikkeld?
Toen ik even de cantina uit liep stond daar aan de ander kant van het hek buurman Roberto met een blijkbaar Roemeense seizoensarbeider. Bezorgd keken ze naar de viti, de druivenranken. De lucht zag er inmiddels al weer dreigend uit, er was regen voorspeld, en Roberto legde me omstandig uit dat hij vanwege al het vocht en umidità vreesde voor een schimmelziekte. Een paar jaar geleden had hij door die infectie wel de helft van zijn oogst verloren! Fungicide spuiten helpt wel, maar dan moet je wel met je tractor het terrein op kunnen. Omdat Roberto nu juist zijn wijngaarden vrij van onkruid had gehouden, was hem dát nu juist in deze tijden van overvloedige regen, niet mogelijk. Zon had hij nodig en véél, heel veel warmte. Boeren en het weer: het komt nooit goed tussen die twee!
Omdat de elettricista niet verscheen, vertrokken we toch maar voor een zondags uitje naar Pavia om de Palio d’Oca bij te wonen. Uit de folder die we elders hadden meegenomen, was dit spektakel een grootste optocht met personen in historisch kledij die de teams van roeiers begeleiden naar de Ticino waar de eigenlijke race, of palio gehouden wordt. Klokke vier zou de optocht vertrekken van het Castello di Visconti. Met een tiental andere wachtenden stonden we in de stromende regen op het voorplein van het kasteel. Toen er om vijf uur nog geen teken van enige activiteit was, liepen we weg. We waren amper de hoek om van de Strada Nuova toen we de drums hoorden en er alsnog een optocht aankwam. Niet gigantisch groot, maar wel leuk. We volgden ze tot aan de Ponte Coperto over de Ticino waar de vendelzwaaiers hun kunsten lieten zien. Inmiddels waren de roeiteams in hun barche, roeiboten gestapt en kon de wedstrijd beginnen. Overwinnaar was hetzelfde team als dat van vorig jaar (het hele spektakel werd pas voor de tweede keer gehouden!). Dit keer deed er ook een vrouwenteam mee dat als vijfde eindigde, maar zij waren wel als enige in Middeleeuwse kledij.
Terug in Montecalvo snel een TV-dinner bereid en deze bloglevering gemaakt. De avondhemel kleurt roze en het is droog. Kan Roberto toch nog tevreden zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten