In afwachting van Kerst

Af en toe kijk ik naar het NOS Journaal op de laptop via “Uitzending gemist”.  Gisteren werd mij duidelijk dat bij jullie de ijzers al weer uit het vet gehaald kunnen worden. De eerste kortebaan wedstrijden zijn al weer gehouden. Hier is het niet zo koud al vriest het ’s nachts wel licht. Vanmorgen liet ik Saar uit en zag dat de ruiten van de auto’s berijpt waren en dat er dus gekrabd moest worden! Voor het overige is het prachtig weer. Een stralend blauwe lucht, een vrolijk zonnetje en vrijwel geen wind. Dan kan je dag niet meer stuk.

De rest van de dag is er niet zoveel gebeurd, behalve dat er te melden valt dat er plotseling veel email verkeer op gang kwam, o.m. met de collega’s bij STW die vanavond zo vlak voor de kerstvakantie afscheid hebben genomen van Anton Franken. Het nieuws was dat behalve Anton nog twee collega’s de deur bij STW achter zich dicht (gaan) trekken: Wouter Segeth en Marjan Konings. Omdat de laatste per 1 maart a.s. vertrekt, zal ik die waarschijnlijk niet meer op Kanaleneiland zien. Dat wordt dus elders een keer bijpraten.

Met de koop van het huis in Montecalvo is ook de tijd gekomen om het huis aan de Kervelgaarde te koop te zetten. De afgelopen tijd heb ik me daar mee bezig gehouden. Via Makelaarsland kun je het eigen stulpje te koop zetten, zonder de poespas die een gewone makelaar je in rekening brengt. De voorwaarde is wel dat je veel zelf doet, zoals eventuele gegadigden rondleiden. Dat is in ons geval vrij moeilijk nu we in Pavia zitten. Gelukkig zijn de Vosmeertjes bereid om voor ons in te springen. Vandaag kon Lyda al aan de bak want Makelaarsland liet een taxatie uitvoeren door een onafhankelijke taxateur die tevens ook het huis een energielabel verstrekt. Dat geeft aan hoe energiezuinig het huis is (is het goed geïsoleerd of niet bijvoorbeeld, kan in stookkosten schelen!). Ik wist niet dat dit sinds 1 januari verplicht is, maar ik had het kunnen weten want de verkoper van het huis in Montecalvo moet er voor ons ook een ophoesten. Zo zie je dat richtlijnen van de EU in beide landen navolging vinden. Wat er uit de taxatie is gekomen horen we nog.

Langzamerhand komen we steeds meer in kerstsfeer. Gisteravond voor de laatste keer geoefend met de koren “Franco Vittadini” en het gelegenheidskoortje van de kerk Santo Spirito. Simone, die naam moet jullie inmiddels wel bekend zijn, is dirigent van beide koren. Oorspronkelijk zou het Vittadinikoor helemaal niet meezingen (zij zingen gewoonlijk in St. Carmine, de kerk waar de aartsbisschop de nachtmis doet), maar er was wat gesteggel over het repertoire. De bisschop volgt de instructies van Rome dat eucharistievieringen, zoals een Kerstnachtmis, niet mogen ontaarden in concerten, terwijl het Vittadinikoor wel eens even flink wil uitpakken voor een stampvolle kerk. Dat was aanleiding voor veel overleg en discussies onderling. Ik zit daar dan tussenin, luister er naar en begrijp er eerlijk geen snars van. Gelukkig fluistert een van de koorleden mij zo af en toe in begrijpelijk Engels of Italiaans toe waar al die commotie over gaat. De uitkomst van al dit rumoer is dat Vitadini nu in de kerk Santo Spirito meezingt en op kerstmis zelf de avondmis opluistert in Carmine. Dan is de bisschop er niet bij. Een typisch Roomse oplossing?

Kerst nadert en ook wij willen wel kerstsfeer in huis. Afgelopen zaterdag op pad geweest om versieringen en een boom te kopen. Omdat er pas een nieuwe winkelcentrum is geopend met 60 nieuwe winkels en een Ipermarket van Carrefour, lag het voor de hand daar eens te gaan kijken. In tegenstelling tot een week eerder was het nu goed bereikbaar. Er was tot onze verbazing maar weinig kerstversieringen te koop. Sterker nog op dat wat er nog restte werd flinke korting gegeven. Het was duidelijk: Italianen kopen de spullen al eind november begin december in en niet zoals wij een week voor Kerst. Desondanks zijn we goed geslaagd. Wat zeg je van een kunstboompje van € 5, knipperende lichtjes in allerlei kleuren voor € 9,50 en ballen voor € 0,50? Daar kun je nog eens een boom voor optuigen. Verder zijn we natuurlijk in blijde verwachting van broer, schoonzus en petekind die a.s. zondagmorgen (als het tenminste niet mist) op het vliegveld van Bergamo landen. Dat wordt vast een gezellige kerst!