Hete vis en koude tenen

Gisteravond waren we voor de tweede keer bij Vittorio en Katherine te gast, deze keer met de parenti. Vittorio is de koor-collega van Nico, die ons al vrij snel voor een pranzo uitnodigde en nu dus, na een kennismaking met de parenti tijdens de mis op kerstavond, voor een cena. We mochten niks meenemen en dus namen we maar een flesje wijn mee uit onze enoteca-doos van een week geleden (van de enoteca waar we ook het cadeau voor Nicola kochten). Vittorio bleek het bedrijf te kennen: hij had eens ellenlang met ze onderhandeld over een opdracht (publiciteit/marketing), maar ze kwamen maar niet tot een besluit. Uiteindelijk moest het nog even "bezinken", zei de eigenaar van de enoteca, die tevens notario te Pavia was en besloot Vittorio dat het tijd werd om af te haken. Lekkere binnenkomer van ons, die wijn! :-)
We werden weer zeer gastvrij onthaald, de tafel feestelijk gedekt, met spumante en christmas-crackers en al. De avond verliep verder geanimeerd, in het Engels uiteraard, om de parenti ook een kans te geven ... (al ging ik tot mijn eigen verbazing op een gegeven moment zonder na te denken, pratend met Katherine,  in het Italiaans over! Zou het Italiaans mij inmiddels nader staan dan het Engels???) De crackers leverden flauwe moppen en hilariteit op, waarvan de volgende proeve: waarom heeft een golfspeler twee broeken? Antwoord, heel spits geraden door Cis: He has a hole in one. Waar het verder allemaal over ging zou ik niet meer weten (oorzaak: drank), maar op een gegeven moment gaven de Olandesi zowaar een Sinterklaas-lied ten gehore tot groot vermaak van de familie Neri. Verder bleek Katherine ook al van het fantastische jaar 1960, welke mededeling ik zeer galant wist te pareren met de opmerking: dat had ik wel gedacht. Vittorio schatte ik toen maar op 1959, als goedmakertje. Tegen middernacht trokken we de jassen weer aan en keerden, door Bitch gestuurd, huiswaarts. 
  Vandaag kwamen we door de festiviteiten van de "night before" daarom wat langzaam op gang, mede geïnspireerd door de teruggekeerde mist en de koude buitentemperatuur.

Het werd een dagje relaxen met alleen een middag-uitstapje van de mannen naar Piacenza, in de hoop wat zon te vinden (niet gelukt).  De bitches bleven thuis. Het uitstapje leverde voornamelijk koude tenen op, die 's avonds door onze casalingo-cuoco werd aangepakt door een hete, zeer hete maar overheerlijke visrisotto.