Lavori senza DURC

  Oftewel: werkzaamheden zonder de Documento Unico di Regolarità Contributiva. Van die DURC hangen onze verbouwingsplannen momenteel (als aan een zijden draadje) af. De gemeente Montecalvo eist zo’n verklaring van de ondernemer die je een vergunningsplichtige verbouwing wilt laten uitvoeren. Eerst hebben we een maand gewacht met de aanvraag van de vergunning, want die kon alleen mét DURC worden ingeleverd. Dat bleek een paar weken geleden toch rekbaar, die DURC kon ook later wel. Maar hij moet er wel komen. Geen probleem zei onze kandidaat-aannemer Torti, ce l’ho: die DURC heb ik. Nou, blijkt dan naderhand, hij hééft hem nog niet, maar hij gaat hem aanvragen. Is dat vreemd? Nee, blijkt na wat speurwerk op Internet, die DURC moet voor elk werk opnieuw worden aangevraagd. En het kan dertig dagen duren tot je hem krijgt. Dertig??? Jazeker, want drie instanties bemoeien zich er mee en bepalen of je hem krijgt. Als de bliksem aanvragen dus! Gisteren hebben we dat maar even telefonisch gecheckt, bij Torti zelf. Nou ja, bij mevrouw Torti, die duidelijk maakte dat dit nu de Italiaanse bureaucratie was waarmee je moet zien te leven. Een keer hebben zij een maand moeten wachten op een DURC voor een klusje van 180 euro … Vooral de INPS, de instantie die Nico nog zo vlot tot libera professionista had gedoopt, schijnt erg traag te zijn. Maar hij was aangevraagd hoor, eind van deze maand (september) moet ie er zijn, verzekerde mevrouw Torti. Speriamo! Laten we het hopen. Het loopt dan in ieder geval weer parallel met de vergunningaanvraag bij de gemeente, want die moet ook eind september rond zijn. We lopen dan inmiddels wel twee weken achter bij het vorige plan, maar wat zijn twee weken op een mensenleven?
   Om tijd terug te winnen en verdere vertraging straks beter te kunnen hebben, zijn nu flink aan de slag om de verhuuretage alvast zoveel mogelijk gereed te maken. De aannemer gaat straks immers alleen breken in de keuken en het trappenhuis, dus de rest wordt stoffig maar blijft verder onaangetast. Dat betekent dat we kunnen witten en sausen, plamuren en schilderen! De deuren van de bovenafdeling waren inmiddels al geschuurd, geplamuurd, gegrond en gelakt en nu kwamen die van beneden aan de beurt: vijf keer twee deurtjes, plus kozijnen. Gelukkig zagen deze er beter uit dan die van boven, zodat de grond-fase kon worden overgeslagen. En gelukkig hebben we veel ruimte in de cantina zodat we er vier tegelijk kunnen afwerken. Nog een dag of twee dan zijn ze gereed.   Verder worden de plafonds gewit, door de witkwast-padrone, die zich eerst nog een paar dagen onledig had gehouden met het dakpannen-rooien uit de achtertuin (goed voor zijn rug, zei hij ... en legde bijna het loodje). Op dit moment het halletje nog en klaar is Kees. Wat moet er op de muren? Voor de slaapkamers gaan we proberen een structuurverfje aan te brengen van de Castorama: Muri d'Altri Tempi, muren van vroeger dus, met mooie kleuren warm geel (Terra dei Vigni) en groen (Sentiero degli Olivi). Het wordt even uitproberen op een muurtje of de padrones handig genoeg zijn om het er mooi op te krijgen! Speriamo!

PS Eindelijk eindelijk is ons badmeubeltje geïnstalleerd, na ruim een maand vertraging! Eerst alleen het meubel, waarna het weer wachten was op de loodgieter ... die zondagochtend (!) dan toch de kraan aansloot. Mooi hè? Zo roze, zo helemaal ... van ons.