Per il rotto della cuffia

  En daar kwam warempel de fabbro, de smid, aanrijden. Torti was net even weg met Cassani, naar later bleek om bij hem thuis 6 eieren te gaan halen (wij hadden er vanochtend ook 6 gekregen, zijn kippen hebben volgens Torti un sedere di oro een gouden kont) en dus konden we de smid mooi even uithoren over de stand van zaken met de ramen. Hij kwam de maten opnemen,want het materiaal was inmiddels binnen. Hij ging nu meteen aan de slag, zei hij. Hoopvol vroegen we of dat betekende dat de ramen er volgende week in zouden zitten. Nou, zo eenvoudig lag dat niet! Hij ging nu de kozijnen in elkaar zetten en het glas bestellen en dat nam ook weer wat dagen in beslag natuurlijk. Natuurlijk! We probeerden nog duidelijkheid te krijgen over het waarom van deze, volgens ons omslachtige procedure, maar echt begrijpen doen we het nog steeds niet. Wel is ons inmiddels duidelijk dat Torti niet echt de efficiëntste volgorde van handelen heeft gekozen. Je kan veel tijd winnen door eerst het materiaal te bestellen en pas als dat beschikbaar is de gaten te gaan hakken. Dat hebben we nu dan ook meteen geregeld voor de te openen ramen van de benedenverdieping. Op deze manier zitten de ramen er na een ruime week in en niet pas na meer dan 30 dagen, zoals nu het geval zal zijn.   We hebben nu gelukkig dus wat meer zekerheid dat het binnen afzienbare tijd goedkomt en zo ontsnapt Torti per il rotto della cuffia, op het nippertje, aan een confrontatie waar een van de padrones zich de afgelopen nacht woelend in bed geestelijk op had voorbereid … Leuk dat geschenk van die eieren, maar we willen dat de ramen dichtgemaakt worden!
Niet veel later keerde Cassani met Torti en eieren terug op de plaats des onheils.   Er volgde een inspectie van alle lopende zaken. We stelden na enig gepuzzel vast dat het inderdaad de afgekoppelde regenpijp moet zijn geweest die, met het water van het halve dak, de muur van het huis doordrenkt heeft. Kwestie van even de pijp van het huis wegdraaien … De smid nam de maten op van de door hemzelf gesmede kozijnen. Het gesprek kwam op de ook te leveren smeedijzeren ringhiera , de balkonhekjes.   We willen wel graag zelf het ontwerp kiezen! Ik had Torti pas nog gewezen op een heel overdadig uitgewerkt hek bij een huis hier in de buurt. Een overdreven ontwerp, ver over the top, maar nu bleek dat Torti bang was dat ik zoiets ingewikkelds ook voor onze balkons wilde en begon hij meteen tegen Cassani over de kosten te sputteren. Wij lachen. Om hem nog verder op de kast te jagen (ik heb tenslotte niet voor niets wakker gelegen) voegde ik er maar aan toe dat het bij ons natuurlijk niet van ijzer moest zijn, zoals dat banale hekje bij dat huis, maar van goud!
   Nou ja, we zijn weer even gerustgesteld, het einde  van de raamloze periode komt in zicht, Torti begint met de bekisting van de terrasvloer en er breekt een periode met stabieler en droger weer aan. Hèhè.
Morgen gaan we op advies van Torti en Cassani naar het Festival van de Truffel in San Sebastiano Curone: smikkeldesmikkel! Het staat me bij dat er morgen trouwens nog iets was, maar wat was dat ook alweer???