Niente corrente

  "Ja, wij hebben wel stroom, hoor. Het valt af en toe even weg, maar na een minuutje is het er weer." "Godverdee", denken wij, "dat hebben wij weer", in reactie op deze mededeling van de aardige hulp-Roemeen van onze bovenbuurman Antonio. Zelf zitten we inmiddels al een uur of 4 zonder stroom en de temperatuur in huis zakt dientengevolge als een oude onderbroek. Hoe kan dat nou? Om nog meer zout in de open wonden te wrijven, laat de (aardige?) Roemeen ons ook nog even de open haard in zijn verblijf zien. We zijn verbaasd, want we dachten dat hij zielig zat te kniezen in de grote lelijke garage naast ons. Maar nu blijkt hij warempel in een alleraardigst knibbelknabbelknuisje-huisje te wonen, naast Antonio. Én blijkt hij een hout-haard te hebben. Die het dus doet. Ook als er geen stroom is. Wíj hebben zo'n technologische wonderkachel aangeschaft, die brandt op pellets. Maar alleen als er stroom is. Die er niet is. Bij ons niet tenminste. Wel bij de (steeds minder aardig gevonden gewordene) Roemeen. Shit shit shit.     Nou ja, dan gaan we ons maar warmwandelen, door te ploegen door de 40, 50 cm hoge sneeuw. Saar ook, die moet springen als Bonfire tijdens een concours hippique om vooruit te komen. En steeds neemt ze een hap sneeuw: lekker fris water, zonder toevoegingen! Onderweg zien we dat alle boeren hier heel self-supporting zijn: ze gaan zelf met hun tankjes in de weer om de straten schoon te vegen. Wij hebben geen tankje en gaan dus maar met de hand scheppen.   Zodat we in ieder geval nog te voet naar buiten kunnen. Desnoods kunnen we dan een overlevingstocht naar Santa Maria ondernemen, als de voedselvoorraad uitgeput raakt, of als het binnen in huis echt begint te vriezen.   Met de auto zal niet gaan, zelfs niet als we die eenmaal hebben uitgegraven. Want waar zijn nou toch die sneeuwkettingen gebleven? Als de weg te berijden is (de meteo-kolonel weet alleen wanneer) gaan we winterbanden aanschaffen! Beter laat dan nooit.

En o ja, tot onze schaamte moeten we bekennen dat we door eigen schuld zo lang stroomloos waren. De 'salva vita', oftwel de zekering bij de hoofdschakelaar beneden in cantina was gesprongen (waardoor? Saar mag het weren). Dit gebeuren lijkt verdacht veel op onze eerste dagen hier, vorig jaar januari, toen we ook zonder stroom dachten te zitten, en dagen doorploeterde in de kou, terwijl we alleen maar de hoofdschakelaar om hoefden te zetten om stroom voor ons ventilatorkacheltje te hebben!