Sommige bloglezers geven blijk van ongeduld: gebeurt er niets meer in Villa I Due Padroni con Parenti dat de moeite van het bloggen waard is? Het antwoord luidt natuurlijk: JAWEL! Het vraagt enige voorbereidingstijd, maar dan heb je ook wat. Hier volgt het tromboseverwekkende (hup, even een fraxinalletje) relaas van de dag van gisteren en vandaag (tot nu toe: prijs de dag niet tot het alweer een zwoele zomeravond is!).
De parenti uit Zaandam zijn, zoals de trouwe blog-lezertjes weten, uitgenodigd (?) om hier het een en ander aan test en onderzoek te onderwerpen. Restaurants, wijnen, toeristische attracties, gastvrijheid van de padrones, … afgewisseld met wat klusbezigheden. Tot nu hield men zich heel aardig aan de opdracht, maar wat blijkt: de parenti gaan diep, DIEP, HÉÉL DIEP, in hun onderzoekingen. Letterlijk en figuurlijk.
De foto’s op de respectievelijke blog’s (duepadroni en bitch) lieten al zien dat vooral Chris diep door de knieën ging voor het creëren van een schoon washok voor de poets-padrone. Ook het repareren van het licht boven de spiegel in de badkamer (nieuwe transformator gehaald bij de fratelli) ging met het nodige kniegebuig gepaard. Gisteren was er ook ruim de tijd voor rust en misschien is dàt het juist wel geweest dat de klus-parente heeft opgebroken? Hoe het ook zij, gisteravond, gezeten aan het avondeten buiten op het terras, glaasje Bonarda bij de hand, vertrok er zich daar toch een dubbel-disastro. Eerst hoorden we knal en de kook-padrone rende naar binnen om, verwachtten we, zijn nog op het gas pruttelende gerecht te redden. Maar nee, we hoorden een kreet, renden naar binnen en zagen de padrone gebukt in de … badkamer. ? Koken in de badkamer, is dat iets nieuws? Toch niet, want er bleek iets anders aan de hand. De aldoor lekkende aanvoerslang naar de kranen van de wasbak was gesprongen en spoot een fontein aan water de badkamer in. De padrone had al de tegenwoordigheid van geest gehad het water af te sluiten (gelukkig wist hij inmiddels waar de kraantjes zaten). Het werd dweilen, met de kraan dicht. De poets-padrone ging een emmer halen, maar toen hij terugkwam was de klus-parente al aan het dweilen en had al geconstateerd dat de knelfitting was geknapt. Hadden we er beneden in de cantina-badkamer niet ook één voor instant-reparatie. Even kijken, ja het leek wel dezelfde. Teruggekeerd uit de cantina zag ik nog net dat de klus-parente niet meer dweilde, maar zich strompelend naar een inmiddels klaargezette stoel bewoog. Was hij uitgegleden op de natte en dus spekgladde badkamervloer? Nee, hij had voor de zoveelste keer vandaan zijn knie gebogen en die vond het nu wel genoeg: we zouden toch rusten de rest van de dag? De knie liet niet meer toen dat het been werd rechtgebogen en onder de maaltijd werd besloten dat het pronto soccorso (eerste hulp) zou moeten worden, dezelfde avond nog (pronto). Die bleek in Stradella en dus begaven we ons, na het nodige trapgestrompel (de villa is niet wheelchair-accessible), in de Kango herwaarts, gewapend met fluïde Italiaans sprekende stewards en woordenboeken … die beide overbodig bleken want de gewonde parente werd bij aankomst in een rolstoel geduwd en afgevoerd, terwijl de begeleiders onverbiddelijk werden weggebonjourd naar een wachtgang. Toch bleven we op de hoogte wat er met de parente werd uitgevoerd, want de oudere padrone kon via een venstertje naar binnen loeren en deed live-verslag. Dit is echter ook na te lezen op de bitchblog, in de woorden van de gewonde parente zelf, waarnaar we ook verwijzen voor het verdere verloop van de affaire. De conclusie was in ieder geval dat er sprake is van een gebroken meniscus, die operatief zal moeten worden verwijderd. Rest ons te vermelden dat op dit moment nog niet duidelijk of de parenti gedwongen zullen zijn vervroegd naar huis terug te keren, of dat er een operatieve ingreep in Italia plaats zal gaan vinden. Door een orthopedico di fiducia, de burgemeester van Varzi!, ons aangeraden door de 24-uurs medico die we vanochtend aan huis hebben laten komen. De parente zelf neigt naar de laatste optie, want hij wil echt álles hier zelf testen. Ja, de parenti gaan diep, DIEP, HÉÉL DIEP.
Wat een kolerezooi. Balen Chris. Overigens is het geen slim idee om je in Italie door een verpleegster te laten wegsturen. Jullie spreken italiaans en zijn Dottore en ook nog eens familie!!! Het Engels van de gemiddelde italiaan is niet best, dus; 'houdt jullie poot stijf' is de uitdrukking hier geloof ik. Rijmt niet, maar is wel driedubbel leuk in zijn betekenissen.
BeantwoordenVerwijderenHier is het weer balen. Dus als je moet revalideren kan je dat beter in Italie doen. Dan kun je vanuit een stoel nog leuk het werk aansturen........Wij vertrekken dinsdag, dus als ik morgen nog iets voor jullie kan betekenen? SMSen!
Nou sterkte met het verlies van de gastarbeider maar er is alweer een nieuwe lichting onderweg heb ik begrepen...
BeantwoordenVerwijderenen anders doen jullie maar wat rustiger aan.
Rome wasn't build in a day!
lieve allemaal, wij komen eraan hoor. dan kunnen we als 1 grote familia rond Chris zijn ziekenhuisbed gaan zitten met veel kabaal en pannenvol pasta di mama. Chris, veel sterkte, wat een enorme pech, dikke zoen op je zere knie, tot snel, Lieke
BeantwoordenVerwijderen