Il pendolo

  Het blijft maar zonnig en warm en het uitzicht op de heuvels wordt met de bloeiende lentebomen steeds meer een impressionistisch schilderij. Wij schilderen verder aan de buitenkant van het huis, dat onderhand een steeds opvallender veegje oranje op het impressionistische natuurdoek wordt.
  Gisteren was het 7 april, de verjaardag van An, en we hebben dat natuurlijk, voor en na de bedrijvigheden, gevierd. Ontbijt met ballonnen (de slingers van vorig jaar waren zodanig verstrikt geraakt dat we die hebben moeten weggooien, sorry) en cadeaus: een echt Italiaanse colomba, een paasversie van de panettone die met Kerst gegeten wordt, twee zeer lokale wijntjes, een kaart met inhoud, een doe-het-zelf pendelgeval, dat antwoord schijnt te geven op ál je vragen. Dat laatste wachten we af. Een vraag hebben we al wel: WANNEER IS TORTI KLAAR? ’s Avonds ging het feest verder met het schenken van de geschonken zeer lokale spumante: heel lekker!    En uiteraard werd er uit-eten-gegaan. Dit keer in een voormalig kuuroordcomplex in Broni, de Fonte di Recoaro. Mooi gebouw, mooie locatie, bijzondere bediening en dito eten.
   De pendel intussen blijft maar verdwaasd rondslingeren bij onze prangende vraag betreffende Torti. De parkeerplaats is af, zowaar een klus die zonder al teveel horten en stoten is verlopen! Het terras daarentegen … Men was bezig met de marmeren randen, maar heeft het nu opgegeven: twee kleine stukken ontbreken nog. Van de traphal geen nieuws: Torti lijkt dit onderdeel te willen verdringen. Er wordt gewerkt aan de waterleiding naar de rustico, zodat we straks het zwembad kunnen vullen. Zwembad? Wanneer begint Torti aan het zwembad? De pendel zwalkt en zwaait radeloos rond.