La vernice e il buco

  De wind, niet meer dan een lichte bries, voelt lauwwarm aan, tiepido. Het is bijna 20 graden, de jas en de trui kunnen uit. Aan de struiken en bomen verschijn frisgroene knoppen, de eerste sierkersen vertonen al hun prachtige bloemen. Het ruikt heerlijk. In de verte koert een duif, die van loomheid bijna uit de boom valt. Het is opeens zomer!
Ook de Villa staat in bloei. Weliswaar is het huis helemaal ingekapseld in steigers, maar de eerst muur vertoont eindelijk kleur.   Niet langer overheerst het vlekkerige en ziekelijke grauwgrijs, maar is er een gezonde oranje blos op haar gezicht verschenen! En het is de gespierde klus-padrone die het verven helemaal zelf ter hand heeft genomen! Hij zal er nog wel een weekje mee zoet zijn, maar dan (als de steigers weg zijn) zal het huis ook onherkenbaar veel mooier zijn geworden. En verdacht veel lijken op het vuig gephotoshopte plaatje dat we
tot nu toe in onze reclames gebruikten!
In de logeerkamers verschijnt ook steeds meer kleur en structuur. De bedden stonden al en nu zijn ook de meubeltjes geplaatst. Een zithoekje met fauteuils en een tafeltje, nachtkastjes. Bijna af!
Ondertussen is Torti weer met iets nieuws begonnen, hij houdt van afwisseling. Hij is bezig met het graven van een enorm gat (voor zichzelf?) achter het huis. Dat wordt straks weer volgestort met puin (illegaal) om vervolgens te worden afgedekt met ..one en grint. Er komt ook een muurtje om de hoger gelegen grond van Antonio tegen te houden. Het resultaat moet er uit zien als een parkeerplaats … Ben benieuwd in hoeveel etappes deze klassieker aan de finish komt. Het gegraaf leverde al wel meteen weer een vervelende ontdekking op: het grond water staat nog heel hoog. Dit betekent dat het zwembad voorlopig nog niet ingegraven kan worden … zou de piscina er ooit nog komen?
Ondertussen ligt het werk aan de trap nog steeds stil, de tegels zijn nog niet gevoegd, het elektriek is er nog niet, maandag schijnt de falegname met de traptreden te komen. We wachten maar weer af!