Tempesta a cielo azzurro

Dat zou een nieuw spreekwoord kunnen zijn: een storm bij strakblauwe hemel. Betekenis: het op onbegrijpelijke wijze tegelijkertijd optreden van twee zo op het oog volstrekt niet bij elkaar passende verschijnselen. Toch gebeurt het af en toe. Gisteren gebeurde het zelfs twee (of drie) keer op één dag:

1. Letterlijk
Vannacht werden we wakker van rare geluiden: een soort zaaggeluid en gemompel. Inbrekers, dachten we meteen! De keuken beneden ligt aan twee kanten open en de gaten zijn alleen maar provisorisch gedicht met planken.   De jongere, meest moedige padrone ging beneden op onderzoek uit, geheel naakt, dit om de eventuele ladri te verleiden … om de benen te nemen. Er was echter niemand. Wat hoorden we dan? Een storm! De schotelantenne schudde op het dak, de luiken bewogen, de planken kraakten en dit alles tezamen maakte een inbraakachtig geluid. Maar het was gisteren onbewolkt en ook de komende dagen zou het stralend weer zijn! Hoe zat dat? ’s Ochtends bij het ochtendgloren zagen we dat de hemel inderdaad strakblauw was, maar dat de storm onverminderd door loeide. Een rare gewaarwording, voor een Nederlander die de combinatie storm + razendsnel voorbijschietende wolken wel gewend is, maar dit niet. Het waait hier überhaupt weinig. En dan nu dit.

2. Figuurlijk
  In de Italiaanse politiek vond gisteren weer eens een aardbeving plaats. De linkse oppositie verloor een aantal regionale verkiezingen van rechts (lees: Berlusconi), op Sardinië, Sicilië en elders, en niet zo’n beetje ook. Daarop trad de medeoprichter en leider van de oppositie, Veltroni, af. Tot zover niets dat niet overal kan voorkomen en ook voorkomt, al blijft de voorkeur van de meerderheid van de kiezers voor een figuur als Berlusconi voor buitenstaanders moeilijk te vatten. Voor Berlusconi leek dit dus een onbewolkte zonnige dag, met de bekende strakblauwe hemel. Maar op dezelfde dag veroordeelde de rechtbank van Milaan een voormalige advocaat van B. tot een gevangenisstraf, wegens het aannemen van zes ton aan zwijggeld in het kader van een justitieel onderzoek naar de gang van zaken bij Mediaset (=Berlusconi). Impliciet werd hiermee bewezen geacht dat B. deze advocaat had omgekocht.   Waarom stond B. dan zelf ook niet meteen terecht? Omdat hij een wet heeft laten aannemen die hem (voorlopig) onschendbaar maakt. Er woedt dus een enorme storm (de beschuldiging, bewezen geacht, van omkoping) rond B., maar toch loopt hij in de zon te genieten van een grote verkiezingsoverwinning.
En wat er helemaal niet bij past, volgens nuchtere buitenstaanders zoals wij, is dat er in de media nauwelijks aandacht wordt geschonken aan de vreemde gang van zaken. Het belangrijkste tv-journaal noemde de veroordeling van de advocaat niet eens! Gewenning, gelatenheid, moedeloosheid, seen it, been there? Of komt het voort uit een houding die zegt dat als je niet door de rechter veroordeeld kan worden, je dus niet schuldig bent, ook niet moreel, zelfs als de wandaad bewezen is?

3. Is iedereen hier dan blind of gek? Nee, want tegelijk met de kennelijk onverminderde (schijn?)populariteit van B., wordt er wel degelijk heftige kritiek om hem uitgeoefend.    Door serieuze intellectuelen, zoals Claudio Magris in de Corriere della Sera (over hem een andere keer) en door komieken zoals Roberto Benigni, op tv, bij dezelfde zender RaiUno die geen woord wijdde aan de omkoopaffaire. Gisteren riep Benigni Berlusconi op om te verdwijnen, want door afwezig te zijn  creëer je pas echt een grote mythe rond je persoon: “Ga weg Silvio, ga zover mogelijk weg!” Ook zei Begnini dat Berlusconi eigenlijk een ander eiland dan Sicilië of Sardinië had willen veroveren, namelijk Corsica. Daarmee bedoelend dat B. een nazaat is van die andere kleine potentaat van 200 jaar geleden … En hier wordt dan door 15 miljoen Italianen om gelachen. Weer een storm bij een strakblauwe hemel: verering en verguizing op dezelfde dag (en door dezelfde mensen!)

   Maar goed, dit is ook wel weer het interessante aan het leven in een ander land toch? Dat er dingen gebeuren die je thuis niet zo gauw zou meemaken en die zich aan een eenvoudige verklaring onttrekken. Het dagelijkse leven van ons en de Italianen lijdt niet onder deze gebeurtenissen en er is de afgelopen dagen weer eens hard gewerkt: de trap zit na anderhalve dag smeden eindelijk op zijn plek en Torti is druk bezig de keukenvensters klaar te stomen voor de plaatsing van de ramen. Ook wordt er al veel gestuukt en wordt er voor binnen en buiten elektriciteit en licht gepland.

  En zo ook ging de jongere padrone gisteren voor de 2^e keer naar zijn kookles, gewapend met fototoestel. Zo kunnen jullie zien welke gezellige dames er allemaal bij elkaar komen in de huiskeuken van Carla. Nou ja, allemaal, gisteren kwam de helft niet opdagen. Hadden wij lekker meer te smikkelen! Kipsalade in een nestje van Parmezaanse kaas en petali di rose, rozenblaadjes, een zoetig deegtoetje. Lekker lekker!