Saar liep meteen door naar achter de kassa bij de Fratelli Crosignani, waar we weer eens naar binnen waren gestapt voor wat elektronica: een transformator voor de lampjes, faretti, voor bovenop de Billy-kasten. Wat moest Saar nu achter de kassa? Stekkers besnuffelen? Stopcontacten aflikken? De soldeerbout afbekken? Nee, niets van dit alles. De broer van Dante (hoe heet hij nou eigenlijk?) begon te lachen. Hij ruikt de salame natuurlijk! En daar kwam een lange worst tevoorschijn, die een eerdere klant kennelijk als betaling in natura had achtergelaten. Saar had het meteen geroken. Welja, ook nog stuk worst opeten! Terwijl ze net in stamcafé weer uitgebreid was voorzien van prosciutto, inmiddels het standaard-verwenkadootje voor Saar van de jongeman die in Smile werkt. De ham was zo lekker dat Saar het stukje brioche dat een van de klanten van het café haar aanbood niet meer bliefde. Maar een echte salame, ja dat zou er nog wel ingaan. Nou mooi niet: de worst verdween weer snel achter de toonbank. Dante had medelijden en kwam met wat hondebrokjes aanzetten, die Saar eerst ook al te min vond, maar toen we aanstalten maakten om te vertrekken (mét transformator), vrat ze ze toch gauw op. Binnen is binnen!
Een beetje stevig voedsel kan onze grote pipistrello (vleermuis) trouwens best gebruiken, want ze verspeelt aardig wat energie in de sneeuw. Er wordt aan de bal getrokken en hondgeworpen en Saar duikt graag met vol gewicht in de sneeuwberm, om er vervolgens pas na veel geworstel uit te komen. Ze vindt het prachtig. Vandaag was het weer eens tijd voor een wandeling naar Santa Maria, want de zon scheen eindelijk volop: een heerlijke dag! En dit terwijl het gisteren nog een groot deel van de dag was doorgegaan met sneeuwen (tempo: 1 cm /uur), zodat de trap alweer schoongeveegd moest worden. Vandaag ontwaakten we echter bij heldere hemel. Het fototoestel ging mee uit wandelen en dat leverde de bijgaande mooie plaatjes op. Na een middag toiletschrobben en monteren van de Billy-lampjes gaf de namiddagwandeling ook nog wat andere mooie plaatjes. Je blijft knippen met zo’n digitaal apparaat!
Italiaanse Toestanden - Emigratieverhalen
vrijdag 9 januari 2009
Un paesaggio d’inverno
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Zeg, hebben jullie nog plek voor die laatste week van April? Ik zou wel langs willen komen met aanhang (3)....:)
BeantwoordenVerwijderen