Veel dingen te vertellen, dat had de man in de bar in Varzi. Deze uitspraak was ook zijn stoplap, die hij iedere paar zinnen herhaalde. Hij sprak ons aan omdat hij dacht dat wij wel gestudeerde mensen zouden zijn, met wie hij een zinnig gesprek zou kunnen voeren. Hij had dan wel niet gestudeerd, maar wist toch van alles en nog wat over wetenschap. Met wiskunde kon hij niks, maar op Nico’s mededeling dat hij chimica had gestudeerd, reageerde de man meteen. De wereld gaat aan chimica ten onder, was zijn mening, die hij bleef herhalen, misschien vanwege het feit dat hij duidelijk al een flinke hoeveelheid van een bepaalde chemische vloeistof tot zich genomen had. Maar alles is chemie, sputterde de gestudeerde padrone tegen. Dit maakte weinig indruk. Achter diens rug zagen we een andere stamgast van de bar, een oudere mevrouw, allerlei signalen geven, die zoiets beduidden als: “Hij is weer bezig”, “Laat maar kletsen” etc.
Ook wij hebben veel te vertellen, want er is alweer een tijdje niet geblogd. Wat deden we in de bar in Varzi? Nou, het was een soort après-ski. Jawel, er is voor het eerst in 2 of 3 jaar weer geskied. Door de oudere padrone, wel te verstaan, want de jongere sportievere padrone paste op Saar. We waren naar Pian del Poggio gereden (uurtje van huis) om eens te kijken hoe het skiën hier in zijn werk ging, onderweg foto’s nemend van adembenemende uitzichten. 
Alleen in het weekend is de piste open, dus nu het zondag en zonnig was, dachten we onze kans te moeten grijpen. De oudste padrone kreeg bij het zien van de andere afdalers zoveel goesting, dat we besloten dat hij het parcours maar eens moest gaan verkennen. En niet veel later stond hij dan ook op de gehuurde lange latten, in de rij voor de stoeltjeslift.
Een uur of tweeënhalf en drie afdalingen later luidde het oordeel: perfetto. De skihouding zat nog in het ruggenmerg en de blauwe afdaling was leuk om te doen. Er is ook nog een rode en een zwarte, maar die bewaren we voor de volgende keer. Er wordt weer sneeuw verwacht, dus misschien is het komend weekend weer raak.
Wat doet de jongste padrone om in vorm te blijven? Die gaat uit wandelen met Saar. Gisteren was het zonnig en ideaal weer voor een langere wandeling. Waarom niet eens naar Broni gewandeld (9km), via de panoramische route langs Castana? Zo gezegd zo gedaan, met fototoestel in de aanslag. 
Onderweg zijn er verschillende koffiemogelijkheden en in een rustig tempo ben in je tweeënhalfuur beneden.
Het laatste nieuwtje is dat gisteren eindelijk de zoldertrap is geïnstalleerd, nadat we de firma voor de 5e keer gemaand hadden om nu eindelijk eens met dat ding op de proppen te komen. Hèhè, na drie maanden wachten verschenen ze en zat het geheel in een uurtje op zijn plek.
Kunnen we weer wat dozen naar de zolder verplaatsen!
Gewerkt aan het huis wordt er ondertussen nog steeds niet: teveel sneeuw en kou, kennelijk. Morgen is er wel overleg met Cassani, over het meerwerk en de vervolgwerkzaamheden. We zullen dan ook maar eens naar de planning vragen … want de eerste boeking is binnen!!! (voor eind augustus, dus we hebben nog wat speling).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten