Un'ovazione in piedi

Daar kreeg ik een por in mijn rug. Dat was Torti, die achter mij in de kerk zat, applaudisserend voor het zojuist geëindigde concert van het koor van Nico. “Zat”? Nee, “stond”, want iedereen was gaan staan voor het finale applaus. Ik niet, want ik lijd aan overcorrectie. Nederlanders staan erom bekend dat ze na elk optreden als één man/vrouw oprijzen, voor de, zodoende obligate, “staande ovatie”. In het buitenland doen ze dat niet zo gauw. Ik zit in het buitenland, pas me aan en blijf zitten. Dacht ik. Daar was Torti het duidelijk niet mee eens: “Opstaan jij!”, beduidde die por in mijn rug. OK, dan sta ik wel op.
   De staande ovatie was trouwens wel terecht, want het koor Schola Regina Pacis had zojuist inderdaad verbluffend goed gezongen. In zo’n klein plaatsje, voor zo weinig publiek (man of dertig, vorig jaar waren er zes! toehoorders) en dan zo’n niveau. Prachtige klank, mooie melodieuze, door de dirigent Enrico Vercesi gecomponeerde muziek. Het beluisteren meer dan waard. Vonden de begeleidende musici (eveneens van kwaliteit) ook, wat resulteerde in een uitnodiging om het concert in Vigevano (de stad met het mooie Renaissanceplein) te komen herhalen.
Omdat het concert in de parochiekerk van Torti plaatsvond, gaven Torti en echtgenote ook acte de presence. Dat was toch heel aardig en Torti was ook in een goede bui. Veel gewerkt is er de laatste tijd niet, want het blijft maar pokkeweer. Records (qua neerslag) worden gebroken. Inmiddels zijn we al wel een week of drie aan werkbare dagen kwijt. Afwachten maar of de verbouwing nog een beetje op tijd af komt. De ingenieur zit ondertussen al te broeden (als het goed is) op de vervolgklussen (parkeerplaats, zwembad, betegeling oprit/terras, schilderen huis). We wachten, zoals altijd, maar weer af!

(vervolg van de bijdrage van de vorige keer, je had gelijk Bitch)
Antwoord 6:
   Zitten we na afloop van het concert in Bar-Ristorante Scuropasso te eten (weer een pranzo-achtige maaltijd met zes voorafjes, twee pasta’s, vlees, toetje ecc), blijkt op onze vraag dat Leda het heel leuk zou vinden om aan onze toekomstige gasten kookles te geven! Leda, de keukenprinses van het restaurant Bagarellum, op een uurtje lopen bij ons vandaan, waar we zo ongelooflijk lekker gegeten hebben een maand of anderhalf geleden! Waar we voor het eerst echt heerlijke truffel-risotto hebben genoten. Het restaurant dat door de bezoekers als één van de beste van de provincie wordt beschouwd. Dit wordt een toppertje! Staande ovatie voor onszelf! We kunnen niet wachten om het zelf eens te gaan uitproberen. Eigenlijk is dit dus antwoord 6, en 7, en 8, en en en … faculteit kwadraat.