Prodotti borderline

Dat is de leukste titel van de blog sinds tijden, en te danken aan Giorgio, onze gastheer van gisteravond, toen we met z'n allen (Vera en Lieke's laatste avondmaal) bij hem thuis genodigd waren voor een lekkere cena, een diner. Geprepareerd door Mirvana, zijn vriendin, die graag wilde tonen dat ze beter kan koken dan sommige/de meeste restaurant-koks. We kwamen te spreken over het waarom van het feit dat in Italië vrijwel alleen Heineken te koop is, terwijl er toch ook lekkerder biertjes bestaan (in Bobbio verkopen ze trouwens wel Brand bier!).   Even later was de vraag waarom de Corenwyn van Bols (die we als geschenk meegenomen hadden, dank C&C) hier niet verkocht wordt, terwijl er in de bars wel allerlei felgekleurde likeurtjes van Bols besteld kunnen worden. Ach, verzuchtte Giorgio toen, naar Italië exporteert iedereen alleen prodotti borderline. Was dat een bewuste woordkeus, of speelde zijn beginners-Engels hem hier parten? Leuk was het in ieder geval wel. Ja, dat Engels, dat blijft een probleem voor de "laffe kaffers" alhier. Ze durven er niet echt aan. Of ze willen niet. Giorgio heeft een cursus van 30 cd's en heeft al één cd bestudeerd (vooral de gebiedende wijs), de rest zit nog in het cellofaan. Gisteravond werd het dus een gevarieerd geheel met Italiaans, vertaling in het NL voor de dames, Frans, voor Lieke, aangevuld met Nederlandse uitleg door de padroni en toch ook wel wat Engels en handen-en-voetenwerk. De heerlijke wijn en het inderdaad voortreffelijke eten deden de rest.   Wat kan die Mirvana lekker koken,  buonissimo!  Een lekkere zeevruchten-salade, een soort quiche van courgettes en paprika's, vitello tonnato, jammie jammie. Lekker eten en geanimeerd babbelen dus, en lachen. Wij hebben ons opgegeven voor een sommelier-cursus, gratis, en Giorgio is één en al oor, want dat wil hij ook wel! Dan blijkt dat het gratis verspreide blad Feste & patroni niet kent, waarin elke maand alle festiviteiten van de provincie worden aangekondigd. Mirvana kent het ook niet en kijkt ons met grote verbaasde ogen aan: hoe kan het dat wij dit als nieuwelingen meteen wél ontdekt hebben?  Giorgio kon er weer smakelijk om lachen, hij vond toch al dat we erg handig zijn in het verzamelen van informatie en het vinden van de juiste bronnen om zaken te regelen.

En dat is misschien ook wel zo, want ... de nummerplaten zitten op de auto! (Nico kwam tijdens het diner bij Giorgio (en passant) met dé suggestie (hors concours) voor de afkorting VF op onze nummerbord: Vecchi Fannulloni, (oude nietsnutten!). We zijn nu dus (zolang we onze mond houden) onherkenbaar als buitenlanders. Of dat op de wegen hier een voordeel is weten we niet zeker ... Feit is wel dat Italië relatief de meeste verkeersdoden in Europa te betreuren heeft, en soms begrijp je waarom (inhalen op de drukke en zeer smalle Ponte della Becca, de brug over de Po en Ticino onder Pavia!!!) Maar goed, we zijn nu verzekerd voor 550 euri per jaar, incl 7 dagen vervangende auto bij panne, glasverzekering en dergelijke meer, bij  Generali waar de sportschool-homo ons zeer keurig en precies geholpen heeft (met de polis). En o wat hebben die nichten hier een heerlijke stem! Het Italiaans lijkt wel geschapen voor het zangerige/lijzige nichtengekwezel.

Wat valt er meer te melden? De deuren hangen! Onze elettricista heeft zich nu ook al bewezen als falegname, d.w.z. timmerman, want nadat de juiste scharnieren eindelijk waren gevonden hing hij de deuren binnen twee dagen, na wat hak en schaafwerk op hun plaats! We zijn alweer trots. En verder zijn de dames vanochtend vertrokken, met duidelijke tegenzin, maar ja de plichten riepen. Na zo'n week of 5-6 waren ze het nog niet zat: een goed teken! Zaterdag zijn ze weer in Nederland te bereiken/bezoeken voor alle verhalen, direct uit de eerste hand.
                         

               

   De laatste dagen hebben we nog ons best gedaan voor  wat vertier: de processie in Castana, een maxi-grigliata (barbecue) met muziek van Tina & Lorenzo in St Maria (de schuifelende groenteboer stal de show, of waren het die drie homo-jongens op de dansvloer?), een tripje naar Nibbiano (rommelmarkt: oude reisgids, uit 1933, van Lombardije gekocht), weer zwemmen in de Trebbia (erg ondiep deze keer), heerlijk lunchen in Momeliano, genieten van het prachtigste Alpenuitzicht van deze zomer, skypen met het thuisfront, wijn inslaan voor thuis in Torrevilla. En zwemmen, iedere ochtend baantjes trekken in St Maria. Trainen voor de Gay Olympics in Keulen, in 2010?