La passera dei morti

  Wat is dat nu weer? Tja wat dat letterlijk betekent, dat weet de padrone ook nog niet precies (een "iets" van de doden), maar wat het is, weet hij nu wel. Daarover deze korte nieuwsflits! Vanochtend vloog ... ze nog? Nee, vloog het weer, dat motje dat op de bougainville en de oleanders op ons terras afkomt en dan, stilhangend in de lucht, met een lang slurfje de nectar uit de bloemen zuigt. Eerst denk je, het is een kolibrie, maar dan besef dat het beestje veel te klein is en bovendien, kolibries, in Italië? Je probeert het te fotograferen, hopeloze zaak natuurlijk, want het motje is veel te snel en te klein en met een onwillig fototoestel is het helemáál geen doen. Maar vanochtend zag ik hem weer en op goed geluk schoot ik een plaatje. En wat schetst mijn verbazing? Het is gelukt, zie bijgaand kiekje! Zelfs het slurfje zie je in het bloemetje verdwijnen.
   Ja en dat wordt het natuurlijk tijd om eens op internet te gaan zoeken en dat levert binnen een paar minuten succes op: http://www.nvlier.nl/kolibrivlinder/. Het blijkt een kolibrievlinder (voordehandliggend) ofwel meekrapvlinder ofwel onrust te zijn, die ook in Nederland kan worden waargenomen (maar dan moet het wel een beetje warm zijn, zoals hier, en niet steeds kwakkelen met regen en 20 graden, gnagnagna). Zie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Kolibrievlinder . Officiële naam: Macroglossum stellatarum. Het staat zowaar ook in het Nederlands-Italiaanse woordenboek, la passera dei morti dus. Maar ja, waar slaat die naam op?