Il dado è tratto!

    De teerling is geworpen, zogezegd. Vandaag om een uur of half tien waren ze allen present, i commitenti de opdrachtgevers, wij dus, en de  impresa appaltatrice, dwz Torti Mauriziano di Pietra di Giorgi én de ingegnere Cassani met zijn wat stuurse assistent Giò(vanni). Dit alles voor de bespreking van de opdrachtverlening voor de verbouwing van ons kasteel! Wel excl. het benedenappartement, maar toch voor een behoorlijke som gelds. Na wat inleidend gediscussieer over alweer het riool (loopt dat nu wel of niet tot voorbij ons huis zodat we ook de cantina erop kunnen aansluiten?) en nog wat details, las Cassani in onze woonkeuken het concept-contract in sneltreinvaart voor. Bij het onderdeel sconto (sommige van onze lezers welbekend) stopte hij even en keek daarbij Torti Mauriziano schalks aan. Die gaf geen krimp en begon een voor onverstaanbaar verhaal over eerdere ervaringen met kortingen. Hij zou er nog over nadenken. Ik bood hem een grappa aan in de hoop dat dat zou helpen maar tot ieders stomme verbazing vertelde Torti dat hij geen druppel gedistilleerd dronk EN OOK GEEN DRUPPEL WIJN. Zijn hele leven al niet! En dat in dit gebied. Wat een zelfbeheersing! Maar goed, geheel nuchter ging Torti dus akkoord met een begindatum van de werkzaamheden van 15 september en een einddatum van 31 januari. Non ci sono problemi riep hij (maar waar heb ik dat eerder gehoord?). We wachten maar af hoe het gaat lopen. Hopelijk helpt de worst van het mogelijke extra werk nà dit project voldoende om hem te motiveren goed zijn best te doen. De betaling, ging die met factuur? Ja hij werkte altijd met factuur. We spreken er nog over, zei Cassani vervolgens, ons betekenisvol aankijkend. Wij keken heel. En passant vertelde Torti wat roddels over de vorige eigenaar, Colombo. Die zat zonder geld en had het huis al 7 jaar te koop staan! Hadden we dat maar geweten! Het grensmuurtje dat gesloopt gaat worden om het terras te kunnen stutten, en dat er eeuwenoud uitziet, is pas 5 jaar oud: gewoon slecht geconstrueerd (net als het dak).
Hoe het ook zij: de kogel is door de kerk en over een paar weken begint het echte werk!
In de tussentijd zijn wij zelf ook nog actief, voor zover mogelijk, voor zover het weer het toelaat. Het is hier namelijk weer aaardig heet geworden met als hoogtepunt een dog met meer dan 35 graden en 70% vochtigheid. Voor het eerst was het ook 's nachts echt tropisch warm. Inmiddels zitten we weer ronde de 30 graden en dat is, nu we eenmaal geacclimatiseerd zijn, goed te doen. Toch moesten we weer een dagje de Po-vlakte in en daar is het nog wat benauwder. Een volle dag met het regelen van van alles en nog wat. Naar de motorizzazione voor de import van de auto, naar het postkantoor voor nog wat adreswijzigingen, naar de ASL om nog wat papierwerk te verrichten, naar nog wat ferramenta zaken voor de onvindbare scharnieren (nog steeds vergeefs), naar de keukenboer voor een aanpassing van het ontwerp, ecc ecc . Maar met resultaat (soms): we zijn inmiddels zover dat we de Italiaanse kentekens kunnen ophalen! Daar was nog een ritje naar Bereguardo voor nodig voor een keuring van een minuutje of twintig, maar daar kwamen we galnsrijk doorheen en daarmee is onze Punto inmiddels dus zo goed als genationaliseerd. Nu de verzekering nog even afronden en klaar is kees.
Ter afwisseling van de drukke agenda wordt er inmiddels ook ochtendgezwommen: baantjestrekken in St Maria, ten behoeve van conditie en rugspieren. Coach Vera leert ons de borstcrawl en efficiënt keren. Best lekker, en jammer dat het bad eind augustus al weer dichtgaat, ivm de  vendemmia de wijnoogst. De druiven beginnen zichtbaar te rijpen in de gaarden om ons heen. als zal de oogst dit jaat niet zo vroeg plaatsvinden als vorige jaar, vanwege het slechte voorjaar.   Nou ja, lekker smaken zal hij toch wel, net als de oogst van 2007!