Ruminare extraboccale

Buitenbekkig herkauwen, dat doet onze Thomas wanneer de baasjes weer eens besluiten een bochtig toeristisch ritje te gaan maken, zoals vandaag. Onze jonge wolf kan niet goed tegen het gedraai en besluit telkens (al dan niet vrijwillig) na een zekere tijd de maaginhoud dan maar naar buiten te gooien. Daar blijft het niet bij, want de halfverteerde brokken zijn nog niet geextraheerd, of meneer begint ze alweer naar binnen te werken! (Laat het vooral niet koud worden!) Een soort herkauwen is dit dus, maar dan erg onsmakelijk voor de medereisgenoten. De aanstaande familie/kennis-gasten die met de padroni op de achterbank willen meerijden zijn gewaarschuwd. De zitplaatsen aan de voorzijde van de Punto zijn bij deze door/voor de padroni zelf gereserveerd.
De rit van vandaag leed naar Busseto, een plaats die bij de meer cultureel (=opera-)onderlegde lezertjes een belletje zou moeten doen laten rinkelen. Wat zeg ik, een belletje, een heel symfonie-orkest! Busseto is immers de geboorteplaats van de meest Italiaanse aller Italiaanse operacomponisten, Giuseppe Verdi! Ons bleek dat deze plaats helemaal niet ver van Villa I Due Padroni gelegen is en dus waagden we een verkennend bezoekje. Verkennend omdat we over een week of wat écht op bezoek willen, als er een leuke carnavalsoptocht is. En dus meer volk, want nu, een mistige zondag in januari, was het uitgestorven.     Toch hebben we het leuke piepkleine theatertje kunnen bezichtigen, hebben we veel folders gerausd, voor toekomstige gasten en hebben we even een blik geworpen op de zomervilla van Verdi. Dat wordt vast leuk over een paar weekjes.

In Nederland is het nog steeds winter horen we, en hier is het niet anders. Veel mist, af en toe zon, de sneeuw blijft liggen, de rijp versiert de wijngaarden.