La dolce vita

11.Twee meter petekind uit Nl is gearriveerd, nou ja, niet rechtstreeks uit NL maar druipend uit het Gardameer.

Dit als vervolg op de NL-tsunami van het vorige bericht!

Inmiddels zijn een aantal NL-ers al aardig geacclimatiseerd qua temperatuur, eten en drankinname ... De cena bij Bagarellum was wat dat betreft een goede binnenkomer. De 2 uit NLmet camper bleken met hun woon-slaapvoertuig intussen te zijn opgerukt tot de parkeerplaats naast het restaurant, zodat ze zich rustig laveloos zouden kunnen drinken.

Gisteren hebben de Nederlanders zich vooral onledig gehouden met, lezen luieren, zwembad en boodschappen en was er een speciale kok die ons trakteerde op Spaanse (Spagna) mosselen uit de wok. Heerlijk!

Un tsunami di Olandesi

Je komt hier nooit een Nederlander tegen, zeggen wij steevast tegen onze gasten. Als aanbeveling: wie wil er nou op zijn vakantie alleen maar Nederlanders tegenkomen (je buren, God verhoede)? Kom naar de Oltrepo! Nou ja, even een samenvatting van de afgelopen dagen:

1. contact met adspirant-toeristen met een camper die hier wel een paar dagen willen blijven. Waar vind je een camperplaats a la kamperen bij de boer? Zij zochten en vonden ons. Wij dachten na en contacteerden Nando en Leda. Die hadden nog wel een plekje bij hun "2e huis" cq bouwval. Een wereldplek met 180 graden Alpenzicht. Wérkelijk Alpenzicht want juist tijdens de nacht van hun aankomst werd de Po-vlakte schoongeblazen door een maestrale, een soort wind-tsunami. Gelijk eten, zondagslunch, bij Leda natuurlijk.

2. bezoek van een Nederlandse die het gebied kent van haar zus en die wijn gaat importeren naar NL. Binnenkort te vinden in Almere, zie www.almerewijndepot.nl . Gelijk haar schoonzus mee met dochter, en pappa uit NL.

3. vandaag Nederlanders op bezoek die willen kamperen en eerst eventueel een nachtje B&B. En of we fietsroutes weten ... Wij zitten vol maar hebben wel een andere B&B in de aanbieding en weten ook wel routes uiteraard.

4. Gisteravond broederlief opgehaald, die voor het eerst heeft gevlogen en voor het eerst in bijna 30 jaar het land mocht verlaten. Weliswaar familie, maar telt toch mee vanwege de bijzonderheidswaarde (Tussen Kunst&Kitsch ...)

5. Vandaag de afdeling Zaanstad gearriveerd, zullen we die ook maar meetellen, niet vanwege de "bijzonderheidswaarde", die is er wel af, 't is meer Koninginnemarktspul ... Ach wel ja, we zijn de kwaadste niet!

6. Hans de Jong, wie kent hem niet? Wij niet, tot gisteren. Maar Antonella kent hem wel, hij is de webmaster van Enoteca L'Uvarara in Santa Maria en ging heel braaf onze link op haar site aanpassen. Blijkt zelf Duitser, woont al 40 jaar in It, maar zijn vader komt uit Kerkrade.

7. Uit de oudere doos: in de gemeentepolitiek waart een ex-NL rond, Van Aken.

8. In Ruïno schijnt ook een Nederlander te wonen, wie zou het zijn (Sinterklaas?)

9. Linda! van Loekie! Uit Broni!

10. Er is een Italiaanse in Tortona die ooit 2 weken in Zevenaar is geweest, de zusterstad van Tortona in NL.

Maar nu dwaal ik wel erg af geloof ik. Straks tel ik Berlusconi nog mee!

Evenzogoed zouden we vanavond als Hollanders bijna met z'n negenen bij Leda zitten te bikken. Het worden er zeven. Kom naar de Oltrepo: Nederlanders zie je er nooit!

Il conte Vistarino

Hier was duidelijk sprake van Oud Geld (en misschien ook wel van Ex-Geld): de hele familie Vistarino kwam vanachter het podium uit de fraaie grafelijke Villa geslenterd, glaasje Spumante Rosato nog in de hand, om plaats te nemen op de voorste rij gereserveerde stoelen. Vooral de heren Vistarino zagen er onberispelijk uit, in pak (gelukkig was het deze avond niet drukkend warm) en heel gedistingeerd. Toch wordt het “bedrijf” Vistarino (er moet geld verdiend worden, met de wijnproductie) nu geleid door een jonge vrouw, voor de zekerheid wel Ottavia geheten.
Ook wij zaten aardig vooraan, wij, de padroni en onze cultureel geïnteresseerde gasten van deze week (weer eens wat anders dan kerken, ruïnes, opgravingen en musea!). We mochten dan weliswaar de Villa zelf niet in, we zaten nu toch maar mooi op het plein vóór het palazzo. De mogelijkheid om eindelijk eens dichtbij de Villa van de grafelijke familie te kunnen komen (we zijn er al zo vaak langsgereden), was één aanleiding, het feit dat er een Nederlands orkest speelde, was de tweede. In het kader van het Ultrapadum festival 2010 trad het Haydn Jeugd Strijkorkest uit Noord Nederland op, met muziek van Locatelli, Mendelssohn en Shostakovich. Vooral de vioolsoliste was erg goed en de Kammersinfonie van S. was ongemeen spannend. Bravi! Na afloop was er uiteraard een degustazione van de Rosato van Vistarino met een bruschetta pancetta (erg lekker). Atto di presenza gaven zowaar heel wat bekenden van de padroni: Torti met vrouw en dochter, Salvatore en vrouw, Leda en Nando (die ‘s middags onze gasten nog hadden getrakteerd op hun fabelachtige zondagspranzo) en de Italiaanse Zevenaarse met wijnzus (van de bitchvriendin met nichtenkind fietspadrone of iets dergelijks). Ook de burgmeester van Montecalvo was present, want hij had de burgemeester-wijnboer van de gemeente Rocca de’Giorgi zo goed geholpen. Dat laatste bleek uit de ellenlange kletstoespraken die men hier gemeen is te houden voor zo’n evenement als dit. Drie sprekerds dit keer! Aan hoogdravendheid geen gebrek: gaat het niet over passione en emozione dan gaat het wel over het verband tussen terra en musica en de grote sprong voorwaarts die de Oltrepo dankzij dit soort optredens internationaal gaat maken … Zou het?
Nou ja, men is hier niet veel gewend, de muziek van Shostakovich bijvoorbeeld niet:  niet mijn genre, zei Salvatore. Mevrouw Torti bekende dat zij aan benedenbuurman de nieuwe haan geleverd heeft, de kakelaar die ons sinds dit voorjaar iedere ochtend om 5 uur wekt met zíjn muziek. Grazie mille. Of wij niet ook zo’n beest willen … was de vervolgvraag. We denken er nog over!
De komende weken zijn er nog vele Ultrapadum optredens, oa. bij het kasteel van Cigognola, dat dan weer een voorbeeld van Nieuw Geld is, eigendom van de voorzitter van Inter Milaan (misschien is het trouwens wel Fout Geld). 's Kijken of we daar ook naar binnen kunnen sluipen ...

Spagna

Als inwoners van het gehucht Spagna was het voor ons, Olandesi, gister moeilijk kiezen. Of eigenlijk ook niet, we konden nu makkelijk van twee walletjes eten … maar dat deden we uiteindelijk niet. We komen er rond voor uit, we gingen helemaal 100% voor Olanda! Er werd gewed met een mede Spanjool om een fles wijn dat Nederland zou winnen, er hing een extra NL vlag over het balkon, de wimpel hing bij de poort, we droegen oranjezwembroeken, overhemden, we hadden onze eigen mini-vuvuzuela (oranje trechtertje), de 4 plakkaten met de letters O, L, N, D lagen klaar om in het holst van de nacht de fractie Spagna te gaan omdopen in Olanda: kosten noch moeite werden gespaard om de trauma’s van ’74 en ’78 in één klap weg te gaan vagen…
De wedstrijd werd bij ons gevolgd door 10 man (Linda & Luca, Giorgio & kids, onze Belgische gasten), waarvan een flink aantal al dan niet heimelijk voor Spanje bleek te zijn (maar wel mee-eten van het overheerlijke buffet van de kook-padrone natuurlijk). Naarmate de wedstrijd vorderde, kropen deze ‘ tifosi’ steeds meer uit hun schulp. De door de Oranje-padrone geopperde mogelijkheid om een Belg-vrije B&B te beginnen, verhoogde de stemming niet …
Ook de temperatuur steeg tot grote hoogte. Is het hier zo heet of is het de oranjekoorts, vroeg Linda zich af. Dat laatste nauutrlijk ... dachten we totdat Giorgio kwam vragen waarom de oven aanstond (200 graden)? Welja, zet de pelletkachtel ook even aan!

Die pokke-oktopus! Ik zaag zijn tentakels eraf, ik wurg ‘m met zijn eigen tentakels (andere volgorde), ik voer ‘m aan Thomas …
Die etterbak Iniesta, die fopduikende natrappende kaartjesvrager! Waarom moet nu net hij scoren?

Ach het heeft geen zin, er is er hier maar één gebeten hond en dat is onze Tommassino. Onze arme haarbal, donderdagavond aangevallen door een grote Bullebak (Spaans ras ongetwijfeld) en in zijn oor gebeten. Grote snee: vocht, pus, vies. Dierenarts, scheren, spray (“ Lo Spraaij”), drie injecties, pillen … Incontinent van de injecties het bed van de auping-padrone ondergepiest, zoals de laatstgenoemde ’s avonds na twaalven ontdekte …
Het waren fantastische  dagen!

Stabat mater (dolorosa)

De moeder stond door smart bevangen …  

 Afgelopen zondagavond maakten de padroni de eerste "Via Matris" in Scorzoletta mee, de parochie van
het mooie kerkkoor waarin de tenor-padrone
meezingt. Een erg pittoresk-italiaans gebeuren met alle kenmerken van een dorpsevenement
op de vierkante centimeter: 

1. Niet duidelijk was afgesproken waar het koor(tje: de helft van de zangers
afwezig) zich zou verzamelen en in welke al dan niet formele kledij ( keurig diviso of zomertenue?)

2. Er was niet geoefend, dat stuk kent immers iedereen … Of toch niet? Het
enige papiertje met de tekst dat Enrico ophield voor zijn beperkte groep
standvastigen, bleek bij het intredende duister toch verrekte slecht leesbaar!

3. Er ontbrak een sjerp voor een van de opgetrommelde
hoogwaardigheidsbekleders, burgemeesters van omliggende gemeenten. Onze ex-idraulico kwam op het laatste moment
(bestaat feitelijk niet in het Italiaans) met nog een knutsel aanzetten.

  4. Na wat toespraaksels bij het startpunt (eerste overdenking van de zeven over
de smarten van M.), zette de stoet (bestaande uit kaarsjesdragenden, Fiat Panda
met Mariabeeld, kruis met witte “sjaal”, kruis met 2 luidsprekers,
pastoor-regelneef Don Luigi, collega x uit y,muziekband, loslopend meeloopvolk)
zich in volstrekt willekeurige volgorde in beweging naar de 2^e
smart.

5. Onderweg praatte en bad Don L. lustig verder, niet in de gaten hebbend dat
de helft wegviel (losse draadjes in het speakerkruis?)

 

6. Twee van de zeven smarten werden geleden bij een bar-restaurant, twee bij cantina’s (wijnproducenten), daarbij rechtdoend
aan de versregel “Cruce hac inebriari” (laat het kruis mij dronken maken) van
het Middeleeuwse gedicht.

7. Er zou aan het eind vuurwerk zijn en Nico had onze gasten voor vertrek al
gewaarschuwd: misschien kunnen de kinderen straks van het lawaai niet slapen!
En inderdaad was het oorverdovende uurwerk tot aan de overkant van de straat
(waar het werd afgestoken) te zien. Een vuurwerkpakket van 10 euro was er niks
bij.

8. Uiteraard deed de klaarstaande muziekinstallatie voor de begeleiding van de
afsluitende danspasjes van de dorpsmariekes het op het juiste moment … niet.

We hebben ons uitstekend en hartstichtelijk vermaakt die
avond.

 

 

 Voor een wat "onafhankelijker" verslag, hier ook de Italiaanse tekst uit de Provincia Pavese:

Via Matris, i sindaci leggono brani sacri

la Provincia Pavese — 25 giugno 2010
  pagina 24
  sezione: CRONACA

  PIETRA DE’ GIORGI. Domenica 27 giugno ricorre la festa
liturgica della Madonna del Perpetuo Soccorso o Madonna della
Passione. Alle 10.30 la Santa Messa solenne sarà celebrata da padre Luis
dei Padri Redentoristi del Santuario della Madonna del Perpetuo
Soccorso di Bussolengo (Verona), con il parroco e rettore del
Santuario di Scorzoletta, don Luigi Rezzani, che festeggia i 55 anni di
sacerdozio. «Quest’anno, per la prima volta, faremo la Via Matris
durante la processione della sera - spiega don Rezzani - e diventerà
pratica propria e consueta del nostro Santuario». Come ha spiegato
il parroco, alcuni sindaci della zona leggeranno la parte biblica
inerente ad ogni stazione e faranno una breve riflessione: Gian
Maria Testori (Pietra de’ Giorgi), Daniela Gatti Comini (Valle
Salimbene), Rosanna Rovati (Cigognola), Francesca Panizzari
(Canneto), Maria Pia Bardoneschi (Castana), Pier Luigi Ferrari
(Mornico), Angelo Villani (Rocca de’ Giorgi), Alessio Cagnoni
(Lirio). La prima stazione sarà sulla piazza della Fabbrica
all’inizio di Scorzoletta, la seconda nel piazzale del ristorante Savini
di Scorzoletta, la terza stazione sulla piazza della Cantina
Scuropasso, la 4ª sul piazzale della Cantina Conte Vistarino, la 5ª
sulla piazza del Santuario, la 6ª nella piazza del ristorante
Savini, la 7ª sulla piazza del Molino. In ogni piazza sarà esposto il
quadro della relativa stazione. Al termine della Via Matris
monsignor Pietro Lanati, parroco di Stradella, concluderà con un
pensiero. La processione sarà seguita dalla banda musicale di Voghera
diretta dal professor Franco Garbarini e per i canti dal coro
Schola «Regina Pacis» di Scorzoletta diretto dal maestro Enrico Vercesi,
che animerà anche la Santa Messa solenne del mattino. Subito dopo
la funzione fuochi artificiali e rinfresco per tutti sul piazzale del
ristorante Savini.
- Laura Zambianchi

 

Spionaggio

(Van onze undercover-reporter, diepe keel genaamd: ssst naam geheim!)

Wat veel gasten niet weten, is dat ze tijdens hun verblijf op subtiele wijze worden bespioneerd, door de paparazzi-padroni. Onze ster-reporters staan daarbij natuurlijk niet zelf vanaf het balkon naar de gasten, hun lees- eet- en liggewoontes te koekeloeren, maar hebben daarvoor het geavanceerde loer-wapen, genaamd Thomas. Door in diens ogen ingebouwde cameraatjes, kunnen ze vanaf hun pc alles exact volgen! O o o wat zijn die padroni discreet, nietwaar Anne! Madeleine had het (net als Marileine en De Roy van Zuydewijn destijds) door en legde de boef vast, terwijl deze met zijn verwerpelijke activiteiten bezig was. Op heterdaad! (Ging het bij Marileine en de Roy uiteindelijk ook niet over wie de hond = camera, jajaja!!! we hebben t door, mocht hebben???) Op een nu nog geheime weblog leggen ze de meest compromitterende taferelen vast, om later, niet te snel, hun chantage-acties te kunnen starten. Aanstaande gasten, let op uw saeck!

Casa del Matto (Shalali shalala)

 Het huis van de Gek, zo heet een frazione hier niet eens zo ver vandaan. De afgelopen dagen leek het alsof Villa I Due Padroni in zo'n gehucht lag, want er waren maar liefst TWEE Smuldersen in the house. Wat wil je dan ook? Het was een wervelwindachtig bezoek van fratellastra Mieke (in de sms-wandelgangen Jezus genoemd), en vriendinnen Yvonne en Renate. Na een vroege aankomst op dinsdag (de NL-padrone was zélf de vorige avond pas geretourneerd), alleen de plee hadden we nog kunnen schoonpoetsen, werd er flink bijgepraat. Voorzover dat mogelijk was tussen de Smulders-grappen en -grollen door dan. Daarna genoten we een lekkere pranzo di lavoro bij de nieuw ontdekte Osteria Francia hier naast de deur. De dames gingen vervolgens onder zeil in de kelder, want ze hadden een hele nacht overgeslagen om lekker op tijd bij de padroni te kunnen zijn ... jammer dat de Gotthard-tunnel pas om 5 uur 's ochtend open ging!

De woensdag vermomde de Smulders-padrone zich als reisgids (niet van papier maar van vleesch ende bloet) en gingen we toeren door de Oltrepo. Eerst naar het kerkhof (verassing! of juist niet) en dan naar Zavatarello, waar we door de oude borgo naar het kasteel klommen. Dit niet nadat we koffie en cake hadden genuttigd bij de bar van de Tre Gemelli, de drieling. Kasteel gesloten, als altijd, en dus op naar de Penicepas, waar alles eveneens dicht was! De honger begon aan zijn/haar kettingen te rammelen. Maar we moesten nog wel even omhoog naar het Santuario, een tip van Walter en Anne, onze recente gasten. Dat bleek een langere rit dan verwacht en de bar boven bleek ... dicht. Net als de mist die ons het beloofde 360 graden panorama ontnam. RammelderammeldeRAMMEL.

Varzi bleek niet ver en om 16 uur konden we dan eindelijk aan de worstwaren met brood. Yvonne zat in haar chocolade-hype en had deze smaak ijs ontdekt. Wij allemaal aan 2 bolletje, Tjes? Gigabollen!

Op naar huis bleek dat het gedurende de dag te onpas en te onpas feestelijk ten gehore gebrachte Shalalie shalala ons inmiddel zó was geinternaliseerd dat voldoende aan het handjezwaai op z'n Sienekes om al in lachen uit te barsten.

De wervelwind trok voorbij, de dames rezen af, dees'uchend. Hieronder een aantal foto's van de meer heldere, intelligente en fotogenieke momenten van de dag.