Il conte Vistarino

Hier was duidelijk sprake van Oud Geld (en misschien ook wel van Ex-Geld): de hele familie Vistarino kwam vanachter het podium uit de fraaie grafelijke Villa geslenterd, glaasje Spumante Rosato nog in de hand, om plaats te nemen op de voorste rij gereserveerde stoelen. Vooral de heren Vistarino zagen er onberispelijk uit, in pak (gelukkig was het deze avond niet drukkend warm) en heel gedistingeerd. Toch wordt het “bedrijf” Vistarino (er moet geld verdiend worden, met de wijnproductie) nu geleid door een jonge vrouw, voor de zekerheid wel Ottavia geheten.
Ook wij zaten aardig vooraan, wij, de padroni en onze cultureel geïnteresseerde gasten van deze week (weer eens wat anders dan kerken, ruïnes, opgravingen en musea!). We mochten dan weliswaar de Villa zelf niet in, we zaten nu toch maar mooi op het plein vóór het palazzo. De mogelijkheid om eindelijk eens dichtbij de Villa van de grafelijke familie te kunnen komen (we zijn er al zo vaak langsgereden), was één aanleiding, het feit dat er een Nederlands orkest speelde, was de tweede. In het kader van het Ultrapadum festival 2010 trad het Haydn Jeugd Strijkorkest uit Noord Nederland op, met muziek van Locatelli, Mendelssohn en Shostakovich. Vooral de vioolsoliste was erg goed en de Kammersinfonie van S. was ongemeen spannend. Bravi! Na afloop was er uiteraard een degustazione van de Rosato van Vistarino met een bruschetta pancetta (erg lekker). Atto di presenza gaven zowaar heel wat bekenden van de padroni: Torti met vrouw en dochter, Salvatore en vrouw, Leda en Nando (die ‘s middags onze gasten nog hadden getrakteerd op hun fabelachtige zondagspranzo) en de Italiaanse Zevenaarse met wijnzus (van de bitchvriendin met nichtenkind fietspadrone of iets dergelijks). Ook de burgmeester van Montecalvo was present, want hij had de burgemeester-wijnboer van de gemeente Rocca de’Giorgi zo goed geholpen. Dat laatste bleek uit de ellenlange kletstoespraken die men hier gemeen is te houden voor zo’n evenement als dit. Drie sprekerds dit keer! Aan hoogdravendheid geen gebrek: gaat het niet over passione en emozione dan gaat het wel over het verband tussen terra en musica en de grote sprong voorwaarts die de Oltrepo dankzij dit soort optredens internationaal gaat maken … Zou het?
Nou ja, men is hier niet veel gewend, de muziek van Shostakovich bijvoorbeeld niet:  niet mijn genre, zei Salvatore. Mevrouw Torti bekende dat zij aan benedenbuurman de nieuwe haan geleverd heeft, de kakelaar die ons sinds dit voorjaar iedere ochtend om 5 uur wekt met zíjn muziek. Grazie mille. Of wij niet ook zo’n beest willen … was de vervolgvraag. We denken er nog over!
De komende weken zijn er nog vele Ultrapadum optredens, oa. bij het kasteel van Cigognola, dat dan weer een voorbeeld van Nieuw Geld is, eigendom van de voorzitter van Inter Milaan (misschien is het trouwens wel Fout Geld). 's Kijken of we daar ook naar binnen kunnen sluipen ...