La cucina

Dat was even pech! Torti kwam met de waggel aangereden, het was na achten, dus hij was later dan gebruikelijk, en nu bleek de oprit bezet. Door wie? Door de bestelwagen van het keukenbedrijf! Vandaag was de grote dag van het plaatsen van de keuken. Hoera! Dat dachten wij, maar Torti dus niet. Die wilde een hele lading ijzer en steen kwijt, om het terras te kunnen opbouwen. Jammer maar helaas. Torti praatte nog even met Marco de keukenboer, en taaide zonder iets tegen ons gezegd te hebben af. Hij zou toch wel terugkomen??? Gelukkig, toen ik van een lange Saar-wandeling terugkeerde, stond er één camion boven aan de weg en een andere, vol met baksteen, op de inmiddels vrijgemaakte oprit.   Boven stond het vol met dozen en was de opbouw van de keuken in vol bedrijf. Wat een drukte! En gisteren was het ook al zo'n heisa geweest met Torti en zijn mannen én het plaatsen van de stufa (dat was nog een hele sjouw trouwens, met die 110 kg. Gelukkig hielp Festi dapper mee, onderweg informeerde hij zich over de prijs van de haard, hij wil alles weten). Nou ja, even doorbijten en dan zitten we warm én met een werkende grote keuken boven,ver boven de melée van bouwvakkers beneden.

    Voorlopig is alles nog maar half af: de kachel staat, maar de pijp is nog niet geplaatst. De keuken staat maar het wachten (een week) is op het werkblad, dat vandaag precies is opgemeten. Het terras is opgebouwd maar nu moet al het beton gestort worden en het gaat weer sneeuwen dus ...?
Ondertussen bivakkeren we nog steeds in de woonkeuken beneden en proberen onze site op zoveel mogelijk gratis verzamelsites aan te melden.

De eerste resultaten zijn er al: http://appartemententehuur.vakantiemarkt.com/vakantie/1543-villa-i-due-padroni.html en http://www.b9.nl/detail.htm?pid=483557 en http://www.kapaza.nl/detail/13304967/ bijvoorbeeld.
Ook zijn we geïnterviewd door een reiswijzersite, dus dat is weer gratis reclame: http://www.wereldwijzer.nl/showthread.php?t=59147 .
Dat afwerken van alle mogelijke reclame-sites is een mer à boire, dus daarmee kunnen we nog wel even vooruit.   Morgen wordt het betonstorten, als er dan nog geen sneeuw ligt! Het opbouwen van het terras is trouwens een verbazende affaire: in plaats van alleen maar ijzer wordt er een hele laag steen gelegd. Daarover/tussen gaat dan het beton. Morgen komt Cassani, als hij het goed vindt, zijn wij ook tevreden.

Il föhn

  Zo hard had ik Marco, de lange Albanees, nog niet zien rennen. Hij was boven aan het roken en leuteren met zijn maten, toen ze vanuit het studeerkamerraam kennelijk Torti in zijn vrachtwaggel aan zagen komen ("È lui, è lui!"). Om niet de indruk te wekken dat ze maar wat zaten te lanterfanten (wat dus wel zo was), maakte Marco dus een spurt naar zijn vereenzaamde drilboor beneden. Hij was nèt op tijd weer aan het hakken, toen Torti de weg naar onze toegang afreed. Die zou 's moeten weten!
De rest van de dag bleef Torti in de buurt en werd er braaf doorgedrild. Dit betrof de gaten voor de steunbalken in de zuid- en de west-muur, en in de keuken zat je zo ongeveer in het brandpunt qua lawaai. Uren en uren gedreun. Maar goed, het ziet er naar uit dat de gaten nu ok zijn, want men is begonnen de bekisting van de balken aan te brengen.
   Goed nieuws is ook dat de marmeren platen van het tweede balkon op hun plaats gehesen zijn (daarmee kwam Torti aanzetten toen hij Marco dus bijna op ledigheid betrapte). De twee helften zijn aanelkaar gekit en dat gaf vanwege het vocht nog wat problemen. De naad moest droog zijn, wilde de kit "kitten". Hadden wij een föhn, was de vraag. Ten antwoord wees ik op mijn haardracht en alles was duidelijk. Hoe dan verder? Nou, we hadden nog ons elektrische kacheltje over, waarmee onszelf vorstvrij hebben gehouden tijdens de "open dagen". Stekker in het stopcontact, op zijn (niet mijn) kop houden dat ding en je hebt een perfecte breedbek-föhn! Ook de ballen van Marco werden en passant opgewarmd (zei hij), maar of dat zo gezond is ...
Verder is de tegelzetter geweest die de gisteren geplaatste piastrelle keurig heeft gevoegd en een paar plintjes in studeer- en slaapkamer heeft hersteld. Die kamers zijn klaar!!!!
    Zojuist hebben we dan ook maar bij de Fratelli Crosignani  een stufa a pellet besteld en die komen ze morgen al afleveren. Hebben we zéker geen föhn meer nodig. Het wordt ook tijd dat we wat economischer kunnen gaan verwarmen, want de gaskachel brandt onze euro's in rap tempo op. We zitten er warmpjes bij, maar voor hoelang nog?

La neve

  Soms komen weersverwachtingen gewoon uit. Zo ook nu. Toen we vanochtend opstonden was de wereld opeens wit. Heel wit. Wel een prachtig gezicht, maar minder gunstig voor het werk aan het huis. Geen Torti, geen marmer voor het tweede balkon. Het wandelen door de maagdelijke sneeuw, door de wijngaarden, want de plak-klei zit veilig onder de witte laag, het wandelen dus, is wel erg de moeite waard. Het levert mooie plaatjes op!

      

         De bestelde tegelaars verschenen gelukkig wel. En binnen 3 uur zaten de tegeltjes erop: daar kunnen de Bootsjes nog een puntje aan zuigen … J ! Morgen wordt er gevoegd. Dan komt hopelijk de vermaledijde elettricista eindelijk iets uitvoeren en dan gaat donderdag de keuken erin. Tussendoor proberen we de ruimte nog even te witten: gewoon raam openzetten en de sneeuw naar binnen laten waaien. 

Voor de rest van de week wordt zon en droog weer voorspeld, dus misschien gaat het vanaf morgen weer crescendo verder. Jullie merken het wel.

I marmi

 

Het lijkt me dat de beelden boekdelen spreken: het marmeren vloertje van het eerste balkon is vandaag geplaatst! Nog een hele klus, zoals jullie kunnen zien. Tot op het laatste moment werd er nog in de muur gehakt om de zaak passend te krijgen. Met de hand werd de zware plaat tenslotte in de sleuf geschoven en we konden er meteen op staan (het zijn trouwens twee in elkaar passende platen,op de foto zie je alleen dat de eerste helft geplaatst wordt). Wel voorzichtig zijn natuurlijk, want er is nog geen balustrade. Als we niet uitkijken vergaat het ons als Icarus, volgens Torti, die vandaag in een jolige bui was. Maandagmiddag gaan ze het marmer voor het tweede balkon plaatsen. Het uitzicht vanaf ons balkonnetje was nu al spectaculair, waarbij het heldere weer meehielp.   Maar vooral de opening van de muur in de toekomstige studeerkamer blijkt nu al een groot succes: het uitzicht (ook vanuit de woonkamer te zien) op Lirio, is adembenemend. Ook het veelkleurige ondergaan van de zon is door het nieuwe raam prachtig te volgen. Lirio is overigens de geboorteplaats van Torti en we kijken recht op zijn ouderlijk huis. Dat wordt zwaaien!

Le finestre

   Wat dat betekent moge jullie inmiddels duidelijk zijn! Eindelijk eindelijk is het vandaag dan toch gelukt om de ramen dicht te krijgen. Een hoeraatje voor de smid! “Si chiude prima dell’inverno!”, “Nog voor de winter sluiten graag!”, riep ik bijna 6 weken geleden tegen Torti, toen hij op het punt stond de gaten te gaan hakken in de muren boven. Daar moest hij toen om lachen, de oude baas, hij vond mij maar een grappenmaker. En het moet inderdaad gezegd, vandaag, een dag of drie vóórdat de winter in gaat vallen (dinsdag sneeuw, temperaturen onder nul), heeft Torti de gaten weer gedicht. De 8 tot 10 dagen die hij ons toen in het vooruitzicht stelde zijn er bijna 40 geworden. Pfffffff.
Nu kunnen we boven puin gaan ruimen, schoonmaken, witten en schilderen zodat het weer een beetje leefbaar wordt. De keuken zal nu donderdag geïnstalleerd worden (als de tegelaar maandag komt en de elektricien dinsdag/woensdag eindelijk eens iets gaat doen) en dan is het nog even wachten op het marmeren werkblad en dan en dan en dan … kunnen we boven echt léven! Het werd tijd want het bivakkeren in de keuken gaat op den duur wel vervelen.   Zelfs Saar wordt het zat en wil óók gaan interneppen: chatten met andere hondjes, vieze filmpjes over hondebrokjes bekijken, enzovoorts.
Buiten is er drie dagen vrijwel niet gewerkt (daarom was het weer even stil op de blog), want men kan niet verder met de bekisting zolang de balkonvloertjes niet op de steunbalken zijn gehesen. En hoewel Torti het daar in week 1 al met ons over heeft gehad (“Viene il gru”, dan komt de hijskraan), is hij kennelijk toch te laat geweest met bestellen. Over de planningsvaardigheden van onze aannemer hebben we onderhand toch wat twijfels gekregen … Hij lijkt niet verder te kijken dan zijn neus lang is, geheel in lijn met de algemene cultuur hier.   Toch schijnt hij zich geen zorgen te maken over de voortgang. Het betonstorten schijnt ook bij vrieskou voort te kunnen, ze gooien er gewoon wat antivries bij, beweert Torti. Is dit een grap? Hopelijk zijn er onder onze lezers een paar deskundigen die hier een wijs woord over kunnen zeggen misschien (de kluslijn uit Friesland bijvoorbeeld)? Wij gaan het vanavond in ieder geval even vieren, bij ónze buurman, in Crocetta.

Le ringhiere

  Ja jullie zien het goed! Op de foto’s zie je onze kozijnen. Ze zitten er nu toch echt aan te komen. De smid, waar we op bezoek waren met Torti om de ringhiere,d.w.z. de balustrades van de balkons en het terras uit te zoeken, bleek er druk mee bezig. Hij hoopte dat het hem eind van de week nog zou lukken de zooi te plaatsen. Dat wordt tijd, want na de regen van de afgelopen periode (het is nu alweer dagen stralend weer trouwens), dreigt eind van de week de kou (vorst?) in te vallen. En dan gaat het ons waarschijnlijk ondanks centrale verwarming en elektrische kachel niet meer lukken om het boven in de woonkamer nog aangenaam te krijgen met drie grote gaten in de muren … We vestigen al onze hoop dus op de smid. Goed dat we hem afgelopen zaterdag zelf aan de tand hebben gevoeld en hem hebben laten merken dat er nu echt voortgemaakt moet worden, per piacere.
   Dezelfde smid maakt dus ook de hekwerken voor balkons en terras en we hadden Torti duidelijk gemaakt dat we graag zelf het ontwerp wilden uitkiezen, de Barbera-affaire indachtig (zie eergisteren). Na wat wikken en wegen kwamen we uit op een niet al te eentonig hekwerk, en daarbij gingen we dwars tegen de adviezen van Torti in, die ook hier weer heel precies wist wat wel en wat niet mooi is .. Het wordt een hekwerk met om de zoveel spijlen een krullerige versiering die goed past bij het bestaande ijzerwerk boven aan de ingang (dat Torti ook het liefst zou slopen trouwens).
   Gisteren was de oude heer wat minder in zijn hum, leek het, want hij begon weer te foeteren over Cassani, die hem een maand had laten wachten op de DURC, terwijl hij op eigen verantwoordelijkheid wel had willen beginnen. Dan was hij nu klaar geweest, beweerde Torti … Waarschijnlijk knijpt ie 'm omdat hij bij een te lage temperatuur het beton voor het terras niet kan storten? Ze zijn in ieder geval druk bezig met de bekisting en vandaag gaan ze het ijzer vlechten. Donderdag komt dan eindelijk de gru de hijskraan om de balkonplaten op de gloednieuwe mensole te leggen. Dan nog een hekje en de padroni kunnen van 10 meter hoogte de vallei gaan bewonderen, ieder op zijn eigen balkon. Kunnen we weermannetje en ... –mannetje spelen!