Inaccessibile

Het zwembad van de padroni raakt steeds meer aangekleed: het pas gezaaide gras komt al op, de eerste tegels liggen rond de rand, op worteldoek (tessuto non tessuto geheten) en op een laagje zand, door de alhier beruchte T. gebracht. Er liggen handige hardplastic tegels voor de (losse, daarover straks meer) zwembadtrap, zodat je je niet in de klei van schoenen, handdoek en wat dies meer zij (daarover straks dus meer) hoeft te ontdoen, maar deze gewoon veilig en DROOG ( waarover, wellicht ten overvloede, straks meer) kunt nedervleien op het hardgroene veilige antislip plastiek.
De zwembadtrap, die zit dus nog los, want eerst moeten er tegels op de door de alhier beruchte T. aangebrachte beton-tavoletta geplakt worden. En zo kan het gebeuren dat de sproeipadrone, terwijl hij het pasgezaaide al opkomende speelgras besproeid, met de tuinslang de trap omvertrekt en deze in het water doet verdwijnen, alwaar deze als een Titanic naar de bodem zinkt. De padrone besluit dan ook zelf maar te water te gaan, hij is toch al zo goed als ontkleed. Want, beste lezertjes, hoe gek het ook klinkt, terwijl het zwembad steeds meer aangekleed raakt, raken de padroni steeds meer uitgekleed (financieel zeker,  maar ook letterlijk). Dus gaat de sproeipadrone te water in zijn oranje klus-sportbroekje. Om er pas weer op het droge achter te komen dat daar zijn mobiel nog in zat. De sproeipadrone is immers, goed georganiseerd als hij is, altijd en overal bereikbaar. Maar het onderwaterbeltegoed zat helaas niet in zijn bundel, dus het mobieltje, nog geen jaar oud is wijlen. IK BEN EVEN NIET PER SMS BEREIKBAAR! Morgen maar even naar de fratelli voor weer een goedkoop dingetje. Dure dingen zijn aan de vernielpadroni nu eenmaal niet besteed.