Pratiche e portadocumenti

Een regelmatig (iedere dag) verschijnend beeld in de Italiaanse televisiejournaals: aktetassen die door het beeld dansen, gedragen door handen waarvan de eigenaars niet te zien zijn. Alleen de onderste helft van de lichamen wordt getoond. En dit dan afgewisseld met beelden van karretjes vol met dossiers, die van de ene naar de andere (overheid)afdeling worden gesleept. Uitbeelding van hopeloze bureaucratie? Ja, maar de beelden worden vooral getoond bij rechtszaken, onderzoeken van justitie naar fraude, omkoping, zelfverrijking. En dus verschijnen ze elke dag opnieuw in beeld, de dansende aktetasjes en zuchtende stapels dossiers. Want er valt wat te onderzoeken op dit gebied door justitie. Het ene schandaal is nog niet afgehandeld (nou ja, het duurt ook al gauw 10 jaar voor een zaak is afgerond), of de volgende eist alweer de aandacht op.
Op dit moment zijn er in twee regio's schandalen van grote omvang te melden: Lombardije, waar de president van de regio (PdL, partij van Berlusconi) wordt verdacht van het wegsluizen van miljoenen aan overheidsgeld naar eigen rekeningen en die van bevriende handlangers. Een maand of twee geleden barstte hier de bom en verschenen de aktetasjes in beeld ter ere van Formigoni, de genoemde president.

Maar inmiddels is zijn zaak van de voorpagina's verdrongen door een nog groter schandaal in de regio Lazio (Rome). Daar hebben de regiovertegenwoordigers (president Polverini, PdL, en alle consiglieri, van alle partijen) in een jaar tijd de overheidstoelage voor die consiglieri van 1 tot 14 miljoen verhoogd. En al dat geld ging naar dure etentjes, feesten, auto's en wat dies meer zij. De financiele verantwoordelijke kwam een week of twee geleden in het vizier van de financiele politie en daarmee begon een ongekende affaire. Na een heleboel gesjacher en politiek getouwtrek hebben verschillende vertegenwoordigers, waaronder de president nu ontslag genomen. Niet dat ze zich schuldig voelen uiteraard. We maken ons op voor nog vele journaals met aktetasjes en dossiers.

Fine stagione

"Herr, es ist Zeit!" Het is onvermijdelijk, het is niet tegen te houden, het is de loop der dingen ... Zucht, het zomerseizoen is voorbij :( . Alle tekenen wijzen er op: de zon verdwijnt niet langer achter de heuvels bij het eenzame boompje, maar veel zuidelijker, bijna bij het kasteel van Montalto! De spreeuwen! Ze zijn er weer, in grote groepen maken ze een hels kabaal in de bomen. De druiven zijn bijna allemaal geplukt en de druivenbladeren beginnen warempel ook al te verkleuren. 's Nachts koelt het al verraderlijk sterk af en de dertig graden halen we overdag echt niet meer. Vanochtend hoorden we de eerste knallen in de wijngaarden klinken: het jachtseizoen is geopend. Nog een paar weken en dan zwaaien de padroni de laatste gasten van 2012 uit ... "Wer jetzt kein Haus hat, baut sich Keines mehr!".

En, last but not least, dan zijn er ook nog de cimice, die elk jaar aan het eind van zomer opeens verschijnen. Een soort groene wantsen, niet van het bed maar van de tuin. Palomena viridissima heten ze officieel. Vreemde groene beestjes, van ongeveer een cm, met een keihard schildje, waarmee ze tik tik tegen muren en ramen vliegen. Hordes zijn ervan, ze doen niks (behalve in de tuin, waar ze het sap uit de planten zuigen), alleen stinken ze als je ze per ongeluk plat trapt. En dat kan gebeuren want ze kruipen voornamelijk en vliegen alleen weg als ze verstoord worden. Thomas vindt ze leuk en gaat er met zijn grote natte neus vlak boven staan. Omdat ze ruiken, gaat hij er daarna bij voorkeur boven op liggen rollen. Kunnen ze tegen, die cimice, met hun harde schildjes. 

Pizza! (2)

Nou het is gelukt, we hebben een goede alternatieve pizzeria gevonden, na het verscheiden van de Menhir. Deze ligt naast het kasteel van Cigognola, waarop we zo'n mooi uitzicht hebben vanaf de Villa. jaren geleden hebben we er wel 's koffie gedronken, maar nu hadden we van een van onze gasten gehoord dat je er goed kon eten, pizza vooral, bij Bar Ristorante Pizzeria Del Castello. Dat moest natuurlijk worden getest!

En op een avond togen we burchtwaarts, in gezelschap van C&C als onafhankelijke keuringscommissie. De lokatie van het restaurant is natuurlijk dik in orde, dat wisten we al, want je parkeert op het grote plein onder het liefdeskasteel van Moratti (Inter Milaan) en Laetizia (ex-burgemeester Milaan). Het etablissement ligt vlakbij en heeft een leuk terrasje voor de ingang waar wat lokale hangbejaarden kletsen, kaarten en wat dies meer zij. Binnen is er een ruime eetzaal van 13 in een dozijn, maar daarachter is een smal terras met een tafeltje of zes. En dààr moet je wezen, want dat terras biedt uitzicht over de Po vlakte, de wijngaarden en de kasteeltoren. Héél feeeriek om de lichtjes in vlakte te zien wanneer de zon onder is.
De pizza's zijn goedgekeurd! Zelf had ik een leuke variant, Mangia e taci! geheten (Eet en zwijg!), waarop van alle mogelijke pizza-toppings wel iets was gedeponeerd. Heel lekker. De wijn was van een zeer lokale producent, Montebello, die net onder aan de heuvel zijn cantina heeft, dat is ook weer wat couleur locale extra. De ingehuurde keuringscommissie was ook tevreden. En de prijs ligt op Menhir nivo. Inmiddels hebben de padroni er een tweede keer gepizzaad en ontdekt dat de kok ook in visgerechten gespecialiseerd is. Zou het ècht een nieuwe Menhir worden?

Dit lekkere adresje hebben we alvast wel opgenomen in de mooie Oltrepo App die nu GRATIS is te downloaden!  Zie hier het artikeltje:

From Milan & More: A Marvelous Travel Guide...
Pizzeria Del Castello
Pizza above the plain
This would definitely be a top tourist attraction if only there were tourists in the Oltrepò Pavese ... The location is fairy tale like, at the base of the beautifully restored castle of Cigognola that dominates the valley. A castle owned by Moratti, president of Inter Milan, and his wife Laetizia, former major of Milan. Make sure you reserve one of tables outside on the back terrace of the restaurant, which offers a view of the castle tower as well as the Po valley . In the evening you will enjoy the thousands of lights of lanterns and houses spread over the plains. Del Castello not only offers pizza , though these are very tasteful and recommended (try the Mangia e Taci , Eat and Be Silent one). There is a full menu of pasta and risotti and even fish specialties. The wines served are very local indeed, as you look over the vineyards where they come from, of the Cà Montebello wine producers. See the info about there Bonarda here (pdf). From the restaurant you can walk a little further to the park of the war monument from where the view is even wider. The exact address of Del Castello is Piazza del Castello 16, 27040 Cigognola.
Get Milan & More: A Marvelous Travel Guide for your iPhone
Copyright (C) Stef Smulders. All rights reserved.

La multa

Autovelox funzionante

De boete. Sinds enkele maanden staan er op de weg van Broni naar Zavattarello, op de route naar Villa I Due Padroni, ter hoogte van Cigognola een aantal opvallend feloranje gekleurde zuilen. Snelheidsmeters. Controllo elettronico della velocità! zegt een bordje vlak voor de eerste zuil. Maar ja, dat kennen we onderhand wel. Zo'n aankondiging staat zo ongeveer bij de ingang van elk dorp. De meeste fake, want er is helemaal geen controle. In de hele Oltrepo zijn er maar een paar vaste camera's en die weten we inmiddels wel te staan (dankzij eerdere boetes). Bij een dergelijke aankondiging van een elektronische snelheidscontrole geeft iedereen dus nog eens lekker extra gas! Maar deze zien er toch wel dreigend uit en de vraag of ze werken is al tijden hèt gesprek van de dag in cafè's, tijdens etentjes of waar dan maar ook.

Het antwoord op deze prangende vraag kwam onlangs per aangetekende post. Een ingewikkeld samengevouwen groene envelop met aan alle kanten perforaties die moesten worden doorgescheurd. Het leek wel een verrassingskado. Dat was het ook, nl een verkeersboete voor te hard rijden op de genoemde weg ter hoogte van Cigognola. O, zei de postbode, dat weten we nu dus ook weer: ze doen het! Kosten van deze test: 51€.

Parenti

Familie gearriveerd. Stop. Vele flessen wijn al geledigd. Stop. Overal ronken katers. Stop.

Pizza!

Wij willen pizza! Een lekkere, en snel! Toch wil het hier in het land van de belegde deegpannekoek maar niet lukken. Sinds eind juni de hofleverancier van de padroni het loodje legde, helaas de fameuze Menhir is niet meer, zijn we op zoek naar vervanging. De eisen zijn duidelijk: de pizzabakker moet niet te ver van de Spaanse fractie liggen, toegankelijk zijn voor meestervoorproever Thomas, gezellig zijn, een heel erg lekkere pizza  bieden, Menhir kwaliteit dus en niet alleen in het weekend pizza's kunnen leveren. Liefst hebben we ook nog een leuk buitenterras, maar dat is een extra eis t.o.v. wat we met de Menhir hadden.

Lijkt makkelijk? Na een maand is het alternatief nog niet gevonden. De afgekeurde kandidaten tot nu toe:
1. Melograno, ligt dichtbij maar is te braaf en te saai, en de pizza is toch minder dan bij Camillo.
2. Il Portico, in Montalto, dus verder weg, maar met buitenterras en volgens David erg lekker. Maarrre, deze doet het alleen van donderdag t/m zondag en we hebben nog niet kunnen proeven (wegens d.b.b.h.h.).
3. Il Fontanino, ook in St Maria della Versa, dus dichtbij, met aangenaam buitenterras, maar geen pizza meer want ze hebben de pizzaiolo moeten ontslaan wegens bezuinigingen: crisis!
4. Osteria Francia, op loopafstand, schijnt ook pizza's te bakken, maar alleen in het weekend en de openingstijden zijn inmiddels totaal onvoorspelbaar geworden, dus vergeet het maar.
5. Marinella in Stradella: lekker pizza's, erg lange wachttijden, T niet welkom, geen terras.
6. Il Tinaio in Canneto Pavese, niet te ver weg, met buitenterras, pizza lekker, maar niet toegankelijk voor viervoeters met haar op de borst
7. Olmo, langs de snelweg bij Stradella, heel goed, Thomas welkom, geen terras en niet echt handig gelegen, ook een beetje ver weg
8. Emporio del Vino, Broni, van de befaamde gezusters die tot een jaar of twee geleden het cafe centraal in St Maria runden, dwz van de zoon van een van de gezusters. Tot nu toe echter onvindbaar. Wordt vervolgd.
9. Bagarellum, hoort hier eigenlijk niet thuis, want geen pizzarestaurant. Maar Leda had ons afgelopen dinsdag een pizza-etentje beloofd, dus ... geen pizza, want op het laatste moment had ze besloten iets anders op tafel te zetten. Uiteraard ook heel lekker, maar dus geen pizza!
10. Bastian Cuntrari, in Montescano, langs de weg naar Stradella, dus gunstig gelegen. Een verhaal apart, want dit lokaal bleek gister met gemak het slechtste restaurant waar we tot nu toe in de Oltrepo hebben gegeten. Hier was de pizzabakker ook weg (waarom?) en de baas van het restaurant cq kok was nog ONDERweg, zo vertelde de bedienmevrouw annex maitresse van de a.s. kok ons zenuwachtig. We zaten op een krap terrasje, met aan de enige andere tafel een Patty Brard lookalike, die uitgebreid zat te borderlinen. Dat ze al dronken was hielp ook niet echt. De kok arriveerde zuchtend en steunend, te voet, want zijn auto had hij ergens in een greppel achtergelaten. De pizza's kwamen eraan riep hij, maar even geduld want de pizzaoven moest eerst goed warm worden. Hij ging voor kwaliteit, dat was duidelijk. Helaas bleek de bodem van de pizza van hard karton en zelfs de tweede poging (we kregen er nog een, ongevraagd, met de mededeling, deze is (al) beter!) was niet best. Tijdens het eten kraaide Patty vrolijk verder (zeker een stamgast) en leegde de maitresse mevrouw een teil met vuilwater in de put vlak naast ons tafeltje. Toen we de rekening wilden betalen moest de kassa eerst nog aangezet worden (weinig clandizie gehad vandaag?), maar die deed het daarna uitstekend: biertje media 4,50€ per glas!!! Totale schade 41 € voor 2 pizzapogingen, 4 bier en 2 koffie. Veel te duur in verhouding tot wat je elders moet betalen. Komt u nog een keer terug, vroeg de maitresse nog. Dacht het niet: AFGEKEURD.

We zoeken verder, er zijn op papier mogelijkheden genoeg en we hebben werkelijk alles voor onze gasten over (zie boven on der nr 10)!

Cacca in vista

Het moest er een keer van komen. Je hebt een septische tank en telkens denk je, wanneer gaat de ramp zich voltrekken? Eens raakt ie verstopt en vol en loopt de stront over de rand. De StrontVloed! Noah eat your heart out! Put controleren? Nee, dat is de stankgoden verzoeken! Proberen te verdringen, die mogelijke verstopping. Maar gister na vier jaar was het zover. Paniek op de benedenverdieping, het water liep vanuit de badkamer de hal en slaapkamers in. Water? Nou het stonk anders behoorlijk. Naar iets bekends ... wat ook alweer? Vanochtend deed ik het nog, in mijn zelfgemaakte ...
De eerste impuls is om te gaan dweilen, met de knietjes in het frisse water, om de stroom te stoppen en te kunnen zien waar het "lek" zit. Het ontstoppen van de badafvoer leverde alvast enorme plukken honde(n)haar op. Zeker een harige gast in bad geweest onlangs ... Die afvoer was weer doorlaatbaar, maar de stroom kwam duidelijk ergens anders vandaan. Van onder de slecht afgekitte pot. Omhoog uit de afvoer, de vermaledijde niet meer zo septische tank. Gelukkig stopte de toevloed wel, nadat de toestroom uit toiletreservoir en bad was verwerkt. Maar nu?
Uiteraard was het weekend. Zondag, nog beter! De dag waarop alle hardwerkende Italianen net als alle andere hadrwerkende Europeanen ... op hun krent zitten, pardon op hun lauweren rusten. Gelukkig zijn we verzekerd, mét een Assistenza Emergenza voor rampen in huis waar een idraulico aan te pas moet komen. Basta una semplice telefonata, juichte de polis. Maar naar welk nummer? Nergens maar dan ook echt nergens een noodnummer te vinden, ook niet op de internetsite. Generali, bedankt!
In de tussentijd hadden we al bedacht dat we onze gasten in het uiterste geval maar bij David zouden moeten onderbrengen. Zijn appartement was toevallig deze week leeg! Zelf kakken we wel in de wijngaarden, gezellig samen met Thomas. Gaan we ook maar gelijk over op hondebrokken bij het ontbijt.

Gelukkig hebben we ook een eigen idraulico di fiducia, en die verwees ons naar een weekend-gieter, zelf was hij uithuizig. En die vervanger bleek bereid te komen! Vanuit het zwembad zag blogpadrone boven aan de weg een tankwagen voorbijgaan. Dat kon hem niet zijn, die loodgieter kwam natuurlijk alleen even proberen de afvoer weer vrij te maken. De tank zelf, dat zouden we de volgende dag moeten zien te regelen. Verkeerd gedacht. Deze loodgieter hield kennelijk niet van half werk en kwam met de hele apparatuur cq strontkar aanzetten. Een uurtje later was de put ontstopt en geledigd. Bravo!

Wanneer zal ie weer overlopen? Op een mooie Pinksterdag?

PS En vandaag belde onze idraulico di fudicia zomaar na om te checken of het gelukt was! Bravissimo!