Fine stagione

"Herr, es ist Zeit!" Het is onvermijdelijk, het is niet tegen te houden, het is de loop der dingen ... Zucht, het zomerseizoen is voorbij :( . Alle tekenen wijzen er op: de zon verdwijnt niet langer achter de heuvels bij het eenzame boompje, maar veel zuidelijker, bijna bij het kasteel van Montalto! De spreeuwen! Ze zijn er weer, in grote groepen maken ze een hels kabaal in de bomen. De druiven zijn bijna allemaal geplukt en de druivenbladeren beginnen warempel ook al te verkleuren. 's Nachts koelt het al verraderlijk sterk af en de dertig graden halen we overdag echt niet meer. Vanochtend hoorden we de eerste knallen in de wijngaarden klinken: het jachtseizoen is geopend. Nog een paar weken en dan zwaaien de padroni de laatste gasten van 2012 uit ... "Wer jetzt kein Haus hat, baut sich Keines mehr!".

En, last but not least, dan zijn er ook nog de cimice, die elk jaar aan het eind van zomer opeens verschijnen. Een soort groene wantsen, niet van het bed maar van de tuin. Palomena viridissima heten ze officieel. Vreemde groene beestjes, van ongeveer een cm, met een keihard schildje, waarmee ze tik tik tegen muren en ramen vliegen. Hordes zijn ervan, ze doen niks (behalve in de tuin, waar ze het sap uit de planten zuigen), alleen stinken ze als je ze per ongeluk plat trapt. En dat kan gebeuren want ze kruipen voornamelijk en vliegen alleen weg als ze verstoord worden. Thomas vindt ze leuk en gaat er met zijn grote natte neus vlak boven staan. Omdat ze ruiken, gaat hij er daarna bij voorkeur boven op liggen rollen. Kunnen ze tegen, die cimice, met hun harde schildjes.