Italiaanse Toestanden - Emigratieverhalen


zaterdag 24 september 2011

Zijn we weer on-line?

Na vele hopeloze pogingen en gemopper en gezucht van de blogpadrone, probeert de gospelpadrone maar eens of er valt in te loggen op op de nieuwe site van onze weblog. We zijn meer dan een maand uit de lucht geweest omdat weblog-nl van de ene server naar de ander moest verhuizen. En dat had wat voeten in de aarde! Mailtjes naar de helpdesk met dooddoeners als antwoord, maar uiteindelijk...we zijn er weer. Om de een of andere duistere reden lukt het inloggen nu wel. Gewoon willekeurig een paar links aanklikken, ondanks de melding dat de gebruikersnaam niet juist is, en zo waar ... ik ben op de juiste pagina terecht gekomen!

Mijn bijdrage aan dezeweblog zal kort zijn, tenslotte is de blogpadrone degene met het meeste schrijftalent, maar er is door mij toch wel wat melden. Zoals het feit dat ik samen met 450 andere zangerts op het domplein in Milaan, op de trappen van de Duomo een swingend gospelconcert heb gegeven. Veertigduizend toeschouwers waren er. Het was een echte belevenis. Op You Tube staan verschillende filmpjes (zoek op "Italian gospel choir") maar dit is alvast een link naar één fragment: Concerto gospel Milano Duomo p.2.
Zelf kan me er niet op ontdekken, maar ik sta wel ergens links in de grote mannengroep die in het midden staat opgesteld.

Het concert was pas om 9 uur 's avonds, maar we waren al om 12.00 uur in Milaan. er volgde een dag van hangen en wachten, inschrijven, repeteren, wachten, repeteren, uitdelen van de poncho's (die blauwe met goud gerande kleding die iedereen aan heeft). In de tussentijd was Stef thuis bezig de tent weer schoon te krijgen in afwachting van de volgende gasten, die gelukkig voor hem pas laat aankwamen. Zelf was ik pas om half twee 's nachts weer thuis, waar iedereen al in diepe slaap was. De volgende ochtend weer vroeg op want er moest ontbijt zijn voor de gasten (Stef sliep lekker uit) en daarna rap de 'divisa' van de Schola aan omdat die in Pavia de Hoogmis in een van de kerken met haar gezang zou opluisteren. Kortom het was een hectisch weekendje! Daarna een gezamenlijk pranzo.

Tot zover mijn bijdrage, rest aan de blogpadrone om het ontbrekende nieuws in een volgende bijdrage aan te vullen.

 

 

 

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten