Finalmente!

Na meer dan een maand wachten "doet" de weblog het weer ... een beetje. Met wat gegoochel lukt het om langs de volstrekt surrealistische inlogprocedure te komen ("Deze gebruikersnaam is onbekend, wilt u een nieuw wachtwoord aanmaken?" "Voor dit weblog heeft u onvoldoende rechten. Wilt u een nieuw bericht aanmaken?"). We mogen weer! De lay-out is nog onbeheersbaar, maar wie weet kunnen we die tzt ook weer een beetje toonbaar krijgen.
Ach ach ach wat is er in de tussentijd allemaal gebeurd? Ik weet het zelf al niet meer.
Wat we als eerste kunnen stellen is dat Einstein ook al niet meer is wat hij was (of zal zijn?), dus wie klaagt er nog over een weblog! Tijd en ruimte raken nog wel vervormd maar toch weer anders dan gedacht. De Italiaanse minister van Onderwijs & Wetenschap raakte er volkomen van in de war: in de hoop een publicitair graantje van dit wereldnieuws mee te pikken, stelde ze een persbericht op waarin gemeld werd dat Italie 46 miljoen euro had bijgedragen aan de tunnel waarin de neutrino de lichtsnelheid overschreed. Ja ze zijn hier niet achterlijk, hoor! Hoewel, tunnel???
Ook in Italie viert men op gepaste en alternatieve wijze Koninginnedag, op sommige plaatsen, zoals moge blijken uit de bijgaande foto: Bar Beatrix?

Dat de padroni hondvriendelijk zijn, mag algemeen bekend verondersteld worden (toch?). En er zijn dan ook alweer verschillende hondegasten geweest en ook gasten met honden. Zoals een stel Tekkelaars! Met tekkel! Intelligente tekkel, mogen we wel zeggen.




Weigert naar Santa Maria te lopen, want waarom lopen als je een cabrio hebt!!!

Om dit aantrekkelijke diervriendelijke aspect van ons vakantieverblijf nog wat verder te promoten, hebben we nu speciale reclamekaartjes beschikbaar. We zijn zelfs PET friendly (maar vertel het niet door aan T dat katten ook welkom zijn svp).



Geloof het of niet, de padroni werken zelfs in hun vakantie (het hele jaar) gewoon hard door! Zo is de afgelopen dagen (weken?) de oude rustico gerevamped, met verf en kunststofruitjes (Carglas-padrone repareert niet,  carglas-padrone vervangt). Ook staan er nu wat rustieke damigiani mandflessen op de bovenverdieping, die de oude toiletpot en het ligbad aan het zicht onttrekken.

Zo, genoeg voor het moment, ik ga bedenken wat er nog meer aan achterstallig nieuws te melden is. Oet Mown!

Zijn we weer on-line?

Na vele hopeloze pogingen en gemopper en gezucht van de blogpadrone, probeert de gospelpadrone maar eens of er valt in te loggen op op de nieuwe site van onze weblog. We zijn meer dan een maand uit de lucht geweest omdat weblog-nl van de ene server naar de ander moest verhuizen. En dat had wat voeten in de aarde! Mailtjes naar de helpdesk met dooddoeners als antwoord, maar uiteindelijk...we zijn er weer. Om de een of andere duistere reden lukt het inloggen nu wel. Gewoon willekeurig een paar links aanklikken, ondanks de melding dat de gebruikersnaam niet juist is, en zo waar ... ik ben op de juiste pagina terecht gekomen!

Mijn bijdrage aan dezeweblog zal kort zijn, tenslotte is de blogpadrone degene met het meeste schrijftalent, maar er is door mij toch wel wat melden. Zoals het feit dat ik samen met 450 andere zangerts op het domplein in Milaan, op de trappen van de Duomo een swingend gospelconcert heb gegeven. Veertigduizend toeschouwers waren er. Het was een echte belevenis. Op You Tube staan verschillende filmpjes (zoek op "Italian gospel choir") maar dit is alvast een link naar één fragment: Concerto gospel Milano Duomo p.2.
Zelf kan me er niet op ontdekken, maar ik sta wel ergens links in de grote mannengroep die in het midden staat opgesteld.

Het concert was pas om 9 uur 's avonds, maar we waren al om 12.00 uur in Milaan. er volgde een dag van hangen en wachten, inschrijven, repeteren, wachten, repeteren, uitdelen van de poncho's (die blauwe met goud gerande kleding die iedereen aan heeft). In de tussentijd was Stef thuis bezig de tent weer schoon te krijgen in afwachting van de volgende gasten, die gelukkig voor hem pas laat aankwamen. Zelf was ik pas om half twee 's nachts weer thuis, waar iedereen al in diepe slaap was. De volgende ochtend weer vroeg op want er moest ontbijt zijn voor de gasten (Stef sliep lekker uit) en daarna rap de 'divisa' van de Schola aan omdat die in Pavia de Hoogmis in een van de kerken met haar gezang zou opluisteren. Kortom het was een hectisch weekendje! Daarna een gezamenlijk pranzo.

Tot zover mijn bijdrage, rest aan de blogpadrone om het ontbrekende nieuws in een volgende bijdrage aan te vullen.