Festeggiamo!

In Italie viert men de overwinning in het oranje. Oranje? Zijn ze, nu de padroni hierheen zijn ge-expateerd, opeens allemaal olandafielen geworden? Nee dus, De kleur oranje blijkt te horen bij de links(extremistische?) burgemeesterskandidaat van Milaan, Pisapia, en hij WON! Ruimschoots zelfs, daarbij de zittende burgemeesteres Laetitia Moratti verpletterend (figuurlijk dan). Terwijl zij het Italiaanse kiezersvolk toch nog speciaal was aanbevolen door grote roerganger Berlusconi, die hiermee dus plat op de bek ging. Volgens B. was Pisapia een linkse extremist, een terrorist, die Milaan zou gaan veranderen in een groot zigeunerkamp, met overal moskeeen, kortom één groot Stalingrad (hoezo een verwarde geest)! De Milanezen hadden daar kennelijk wel trek in. Ook in de provincie Pavia, idem in Napels etc. ging de kandidaat van B. onderuit. En zelfs in Arcore (alias Hardcore) dat B. nog wel zo internationaal op de kaart heeft gezet als bungabunga dorp. Op het plein voor de Dom van Milaan werd een groot feest gevierd door het rooie volkje, dat dus vooral oranje gekleed en gevendeld ging. Een had er zelfs een plastic helm op, met de tekst: "Mooi hè?".

Maakten de padroni vorig jaar op het domplein het feest van Inter mee, nu vielen we midden in het oranjefestival. Want we waren op weg naar een Liederabend in de Scala, dit weer ter ere van de bijna 60-jarige. Met de hiervoor speciaal uit NL overgekomen parenti, vermomd als de familie Oldebijvanck-Tokkie. Tot zaterdag wist de a.s. 60-jaar-oud-padrone nog niet beter of de komende week was geboekt door Oldebijvanck (alleen: met hoeveel kwamen die ook alweer?), die ook een kookworkshop wilde. Gelukkig zorgde de ook-in-het-complot-zittende-nog-lang-geen-60-padrone voor de organisatie en afhandeling van de boekingen, en dat hield meer in dan de oudelul-padrone vermoedde! Kaartjes voor de Scala bijvoorbeeld, die per post werden bezorgd en op kundige wijze vlak voor de neus van de pensioen-padrone uit de handen van de postbode werden gegrist. Pffffffffff.

Was de onverwachte presentie van de familie al een feest (?), op zondag vierden we bij Agriturismo Il Piccolo Bacco dei Quaroni het 10-jarig bestaan met een proeverij van hun Buttafuoco-wijnen van 2001-2007. Of je wilde bepalen welke je het lekkerst vond. Nou, na vier wijntjes was de blog-padrone de draad al kwijt. Geen idee dus.

Op maandag dus de Scala met een mooi concert van Angelika Kirchschlager met een heel origineel programma met nogal wat minder bekend werk van Schubert, Mahler, Brahms en Liszt. Erg mooi gezongen. En de zaal was weer prachtig!

 

En dan vandaag eindelijk de échte FEESTdag! Met workshop en verjaarstaart voor de jarige. Zelfgemaakte tagliatelle met courgette en kerstomaatjes, frittatta van asperges, aardappel-kaastaart en de gebruikelijke andere lekkernij worstwaren. Er werd een liedeke (tekst van de helaas thuismoetengebleven padronina) ten gehore gebracht (de generale was beter) en kado's uitgereikt: geld voor een motormaaier, koffiefilters, sesamcrackers, DEXTER seizoen 1 en een Vakantiehuis met zwembad (hadden we toch al?). Op de verjaarstaart werden door de 14-april-geborenen twaalf kaarsjes geplaceerd, in de rangorde 3, 4, 5. Waarom, in godsnaam?

Eenmaal thuis snurkende rust. Donderdag ... feest! Van de (herboren, rode) Republiek!