Pensione Sociale

Sinds gister zijn we hier weer een gepensioneerde rijker en zijn de AOW-ers hier in de meerderheid: Huize Avondroze is niet ver meer! Deze keer vierde An haar toetreding tot het officiele rijk van de bejaarden. En dit vierden we lied en gezang, en slingers en drank, en puzzels en kado's, grappen ende grollen. Nadat we dus geklonken hadden op haar 65 jaren, gingen we op pad voor het middagprogram. Dat bestond tot grote opluchting van de anziana niet uit het al dagen aangekondigde bungy-jumpen, maar uit een echte bejaarden attractie: de dierentuin.

In St Alessio bij Pavia bevindt zich een Oase, met allerlei beestenspul, glad en gevederd, groot en klein. Onze Thomas sloten we op in de daartoe bestemde kooi, om daar in alle rust van onze dierenliefde en -belangstelling te gaan getuigen :-(. Eerste stop bij de bar voor koffie! Het kaartje van het park deed vermoeden dat we dit akkefietje wel even in een klein uurtje zouden gaan klaren, bejaard of niet. Ruim drie uur later waren we weer bij de bar. Wat een lange tocht! De eerste helft ging vlot, langs in staat van verval verkerende kooien en ruimtes. Niet veel te zien, behalve de bekende dictee-paarden vernoemd naar de heer Przewalskij (of zoiets). Maar gaandeweg werd het steeds interessanter en slingerde de wandelroute meer en meer, om in een compleet doolhof te eindigen. We naderden ooievaars, zwart en wit, tot aanrakingsnabijheid en zagen een luiaard vlak boven onze hoofden in slow motion voorbij sluipen. Fantastisch! Fotoboek van de Oase vindt jelui hier.

Uiteindelijk bleek de oase dus toch zeer de moeite waard en zal worden opgenomen in de volgende versie van de digitale reisgids voor Milaan (iPhone, iPad, iPod) Marvelous Milan & More, die de App-padrone eindelijk heeft afgerond. En die nu in de iTunes winkel voor een habbekrats te koop is!

Na een aperitivo bij Lounge Bar Minerva in Pavia, die jammer genoeg een beetje verbouwd bleek (buitenterras niet meer lekker chaotisch en van buiten te bereiken), gingen ter tafel bij de Antica Trattoria Ferrari aan de overkant van de Ticino. Heerlijke antipasti, pasta en speciale verjaarstaart. Na het zingen van het (tweede) verjaarslied, kregen we spontaan applaus van de 40 Italiaanse verjaarsvierders aan de naast gelegen tafel. Restant (? het leek wel of er niets van gegeten was) mee naar huis voor de komende dag(en).