È semplice, no?

Nee dus. Helemaal niet simpel. Misschien ben ik simpel, maar de opzet van de abonnementen en de verstrekking ervan is het (ook) niet. Dinsdag werd het theaterseizoen 2010/11 van het Teatro Sociale di Stradella gepresenteerd (in Italië beginnen alle seizoenen later). Vanaf woensdag kon er dus gereserveerd worden. Even kijken. O nee, de kassa is alleen op dinsdag en donderdag (en,en, en) open. Normaliter. Maar de (supertrage) website zegt, na een hoop wachten wachten en wachten, dat de kaartverkoop nú, deze week de hele week gebeurt. Dus vanochtend maar 's langs: het is open, en dat is de eerst meevaller. Ook de laatste, maar dat wist de uitgaansagendaplanner-padrone toen nog niet.

Daar ligt de folder (die dus niet op de website staat) met het hele abonnementsschema en de prijzen (die ik ook niet op de website kan vinden). Even lezen. Mmm. Nog eens lezen. Aha. Leesleeslees. O! Ik snap het, kijk eens om heen. De gezellige Italiaanse wachtrij-chaos, waar ik als in wachtrijen en reeksen doorgeleerde wiskunde-padrone altijd een beetje nerveus van wordt. Van een zichtbare volgorde is geen sprake. Iedereen staat in groepjes bij elkaar en, erger nog, er wordt van groep GEWISSELD! Hoe weet je nou wie wanneer aan de beurt is? Al piekerend kijk ik nog maar eens op het schema. Abonnement met 2 opera's en 1 operette zou het worden ... maar wat is dat? Multi-acquisto? Hè??? Het lijkt als twee druppels wijn op een abonnement van 2 opera's en 1 operette ... maar het héét niet zo, nee het is een "multi-acquisto". Het wordt aangeduid met een *. Wat zie ik over het hoofd, waar zit de adder onder het gras te grijnzen? Ik zie het niet. Wel zie ik nu ook een hekje, dat weer verwijst naar een mini-abonnement, bestaande uit 4 voorstellingen naar keuze (de andere abonnementen hebben 3 voorstellingen, vandaar dat die van 4 mini heet ?), waarvan tenminste 1 opera en/of operette en dus want maar, dit alles gedeeld door tweede paasdag! Het zweet breekt me uit. En vervolgens het koudvuur als ik zie dat iemand, waarvan ik zeker weet dat zij láter is binnengekomen is dan ik, zich door op slinkse wijze van groep naar groep te wisselen naar de kassa heeft weten te werken, vóór mij. Grrr. Maar ja, nu heb ik nog iets meer tijd om de abonnementen-puzzel op te lossen. Het lijkt toch op een multi-acquisto uit te draaien.
Eindelijk! De persoon voor mij betaalt zijn reeks abonnementen. Binnen een minuut ben ik aan de beurt. Mijn oog dwaalt nog eens af naar het foldertje. "Nuovi abbonamenti e prelazione per i vecchi abbonati di Lirica ed operetta sul multiacquisto dei tre biglietti per le opere e per l'operetta ... da sabato 23 a sabato 30 ottobre"
Die tekst kan ik nog twintig keer lezen voor ik begrijp wat er écht staat, maar die mulitacquisto baart met zorgen. En ja hoor, het blijkt dat deze abonnementachtige niet-abonnementen pas vanaf zaterdag a.s. verkocht worden, aan de nieuwe abonnee-houders tenminste. De vaste gasten kunnen ook vandaag al terecht. (*&&%&@%&*&&*)+__&%@@%) Of zoiets.

(Gelukkig helpt de vriendelijke kassier me uit de brand, noteert mijn telefoonnummer en belooft me te bellen zodra hij weet welke plaatsen nog vrij zijn nádat de oude getrouwen hun plek hebben gekozen. Ben ik in ieder geval de eerste in de rij van de nieuwelingen ... denk ik).