Le 4 Stagioni

De Vier Jaargetijden. Nee, niet die van de pizza en ook niet die van Vivaldi, maar de echte, die van de seizoenen. Waarom? Gewoon omdat het kan. En omdat het misschien wel een heleboel bezoekers aan dit blog oplevert :-) . De aflevering over de Pizza heeft via de Google-zoekfunctie al duizenden kijkers getrokken! Dus wie weet lukt het ook met de huidige beroemde titel.

In de loop der jaren hebben we duizenden foto's geschoten, door het hele jaar heen, en vele zijn er op de website te vinden. Maar nu zetten we er maar eens een paar op een rij, van lente tot winter.

Lente

 

Zomer

Herfst

Winter

En zo kunnen we nog vele afleveringen doorgaan!

Rex bibendi

Oftewel Koning Alcohol. Na lang aarzelen ging een paar weken geleden de kogel door het drankorgel: de proefpadrone besloot nu toch maar 's een echte drinkdrankcursus te gaan volgen. Bij de AIS, de enige (nou nee, er is ook een concurrent, het blijft wel Italie) echte Associazione Italiana Sommelier. Voor minder doen we het niet. Als het eindigt met Korsakov, dan wel graag gediplomeerd, ja. In plaats van het betere hijs - en gietwerk zou er nu eens echt geproefd gaan worden! Wijn drinken met een serieus gezicht! Zou de papilpadrone dit echt kunnen leren? De tijd zal het. Leren, dus.

Een paar weken geleden was de eerste les en inmiddels is de cursus op de helft, want het gaat in een straf tempo, 2x per week van 20:45 tot 23:00 (ca.). Na het inleidende gebabbel volgden er een paar pittige lezingen over de wijnproductie en het feitelijke proefgebeuren. In rap Italiaans deed een officiele oenoloog de geheimen daarvan uit de doeken. Gelukkig wordt er aan het eind van iedere les ook echt geproefd en staan er de hele les 3 glazen aanlokkelijk voor je neus te acclimatiseren. Nu nog even opletten en meeschrijven, straks even lekker lekker slok slok. 

De alcoholpadrone is nu gewapend met officieel koffertje, waarin 4 speciale degusteerglazen en professionele opener, en twee dikke pillen van boeken met (rijkgeillustreerde) lesstof. Na niveau 1 (15 lessen), volgt, jawel, niveau 2 (weer 15) met nog diepgaandere behandeling van het proeven en niveau 3 over de combinatie van eten en drinken. Dan pas is er een officieel examen en zou de cursuspadrone zich sommelier kunnen noemen, als hij dan nog bij kennis is. Eerst niveau 1 maar 's afronden.

Het oordeel tot nu toe: de cursus is goed en degelijk opgebouwd en biedt veel leerzaams, ook nuttig bij de rondleidingen in de cantina's die we wel eens verzorgen voor onze klantjes. Nu alles in samenhang behandeld wordt, krijg je toch een beter beeld van het stukje wijngebeuren. Veel zaken zijn ook goed onderbouwd, al blijft wat van de hocus pocus en humbug die het sommelier-vak nu eenmaal aankleven toch ook onaangetast. We schorten het definitieve oordeel daarom nog even op en heffen (vanavond) nog maar eens met plezier 3 proefglazen. Proost!

Pratiche e portadocumenti

Een regelmatig (iedere dag) verschijnend beeld in de Italiaanse televisiejournaals: aktetassen die door het beeld dansen, gedragen door handen waarvan de eigenaars niet te zien zijn. Alleen de onderste helft van de lichamen wordt getoond. En dit dan afgewisseld met beelden van karretjes vol met dossiers, die van de ene naar de andere (overheid)afdeling worden gesleept. Uitbeelding van hopeloze bureaucratie? Ja, maar de beelden worden vooral getoond bij rechtszaken, onderzoeken van justitie naar fraude, omkoping, zelfverrijking. En dus verschijnen ze elke dag opnieuw in beeld, de dansende aktetasjes en zuchtende stapels dossiers. Want er valt wat te onderzoeken op dit gebied door justitie. Het ene schandaal is nog niet afgehandeld (nou ja, het duurt ook al gauw 10 jaar voor een zaak is afgerond), of de volgende eist alweer de aandacht op.
Op dit moment zijn er in twee regio's schandalen van grote omvang te melden: Lombardije, waar de president van de regio (PdL, partij van Berlusconi) wordt verdacht van het wegsluizen van miljoenen aan overheidsgeld naar eigen rekeningen en die van bevriende handlangers. Een maand of twee geleden barstte hier de bom en verschenen de aktetasjes in beeld ter ere van Formigoni, de genoemde president.

Maar inmiddels is zijn zaak van de voorpagina's verdrongen door een nog groter schandaal in de regio Lazio (Rome). Daar hebben de regiovertegenwoordigers (president Polverini, PdL, en alle consiglieri, van alle partijen) in een jaar tijd de overheidstoelage voor die consiglieri van 1 tot 14 miljoen verhoogd. En al dat geld ging naar dure etentjes, feesten, auto's en wat dies meer zij. De financiele verantwoordelijke kwam een week of twee geleden in het vizier van de financiele politie en daarmee begon een ongekende affaire. Na een heleboel gesjacher en politiek getouwtrek hebben verschillende vertegenwoordigers, waaronder de president nu ontslag genomen. Niet dat ze zich schuldig voelen uiteraard. We maken ons op voor nog vele journaals met aktetasjes en dossiers.

Fine stagione

"Herr, es ist Zeit!" Het is onvermijdelijk, het is niet tegen te houden, het is de loop der dingen ... Zucht, het zomerseizoen is voorbij :( . Alle tekenen wijzen er op: de zon verdwijnt niet langer achter de heuvels bij het eenzame boompje, maar veel zuidelijker, bijna bij het kasteel van Montalto! De spreeuwen! Ze zijn er weer, in grote groepen maken ze een hels kabaal in de bomen. De druiven zijn bijna allemaal geplukt en de druivenbladeren beginnen warempel ook al te verkleuren. 's Nachts koelt het al verraderlijk sterk af en de dertig graden halen we overdag echt niet meer. Vanochtend hoorden we de eerste knallen in de wijngaarden klinken: het jachtseizoen is geopend. Nog een paar weken en dan zwaaien de padroni de laatste gasten van 2012 uit ... "Wer jetzt kein Haus hat, baut sich Keines mehr!".

En, last but not least, dan zijn er ook nog de cimice, die elk jaar aan het eind van zomer opeens verschijnen. Een soort groene wantsen, niet van het bed maar van de tuin. Palomena viridissima heten ze officieel. Vreemde groene beestjes, van ongeveer een cm, met een keihard schildje, waarmee ze tik tik tegen muren en ramen vliegen. Hordes zijn ervan, ze doen niks (behalve in de tuin, waar ze het sap uit de planten zuigen), alleen stinken ze als je ze per ongeluk plat trapt. En dat kan gebeuren want ze kruipen voornamelijk en vliegen alleen weg als ze verstoord worden. Thomas vindt ze leuk en gaat er met zijn grote natte neus vlak boven staan. Omdat ze ruiken, gaat hij er daarna bij voorkeur boven op liggen rollen. Kunnen ze tegen, die cimice, met hun harde schildjes. 

Pizza! (2)

Nou het is gelukt, we hebben een goede alternatieve pizzeria gevonden, na het verscheiden van de Menhir. Deze ligt naast het kasteel van Cigognola, waarop we zo'n mooi uitzicht hebben vanaf de Villa. jaren geleden hebben we er wel 's koffie gedronken, maar nu hadden we van een van onze gasten gehoord dat je er goed kon eten, pizza vooral, bij Bar Ristorante Pizzeria Del Castello. Dat moest natuurlijk worden getest!

En op een avond togen we burchtwaarts, in gezelschap van C&C als onafhankelijke keuringscommissie. De lokatie van het restaurant is natuurlijk dik in orde, dat wisten we al, want je parkeert op het grote plein onder het liefdeskasteel van Moratti (Inter Milaan) en Laetizia (ex-burgemeester Milaan). Het etablissement ligt vlakbij en heeft een leuk terrasje voor de ingang waar wat lokale hangbejaarden kletsen, kaarten en wat dies meer zij. Binnen is er een ruime eetzaal van 13 in een dozijn, maar daarachter is een smal terras met een tafeltje of zes. En dààr moet je wezen, want dat terras biedt uitzicht over de Po vlakte, de wijngaarden en de kasteeltoren. Héél feeeriek om de lichtjes in vlakte te zien wanneer de zon onder is.
De pizza's zijn goedgekeurd! Zelf had ik een leuke variant, Mangia e taci! geheten (Eet en zwijg!), waarop van alle mogelijke pizza-toppings wel iets was gedeponeerd. Heel lekker. De wijn was van een zeer lokale producent, Montebello, die net onder aan de heuvel zijn cantina heeft, dat is ook weer wat couleur locale extra. De ingehuurde keuringscommissie was ook tevreden. En de prijs ligt op Menhir nivo. Inmiddels hebben de padroni er een tweede keer gepizzaad en ontdekt dat de kok ook in visgerechten gespecialiseerd is. Zou het ècht een nieuwe Menhir worden?

Dit lekkere adresje hebben we alvast wel opgenomen in de mooie Oltrepo App die nu GRATIS is te downloaden!  Zie hier het artikeltje:

From Milan & More: A Marvelous Travel Guide...
Pizzeria Del Castello
Pizza above the plain
This would definitely be a top tourist attraction if only there were tourists in the Oltrepò Pavese ... The location is fairy tale like, at the base of the beautifully restored castle of Cigognola that dominates the valley. A castle owned by Moratti, president of Inter Milan, and his wife Laetizia, former major of Milan. Make sure you reserve one of tables outside on the back terrace of the restaurant, which offers a view of the castle tower as well as the Po valley . In the evening you will enjoy the thousands of lights of lanterns and houses spread over the plains. Del Castello not only offers pizza , though these are very tasteful and recommended (try the Mangia e Taci , Eat and Be Silent one). There is a full menu of pasta and risotti and even fish specialties. The wines served are very local indeed, as you look over the vineyards where they come from, of the Cà Montebello wine producers. See the info about there Bonarda here (pdf). From the restaurant you can walk a little further to the park of the war monument from where the view is even wider. The exact address of Del Castello is Piazza del Castello 16, 27040 Cigognola.
Get Milan & More: A Marvelous Travel Guide for your iPhone
Copyright (C) Stef Smulders. All rights reserved.

La multa

Autovelox funzionante

De boete. Sinds enkele maanden staan er op de weg van Broni naar Zavattarello, op de route naar Villa I Due Padroni, ter hoogte van Cigognola een aantal opvallend feloranje gekleurde zuilen. Snelheidsmeters. Controllo elettronico della velocità! zegt een bordje vlak voor de eerste zuil. Maar ja, dat kennen we onderhand wel. Zo'n aankondiging staat zo ongeveer bij de ingang van elk dorp. De meeste fake, want er is helemaal geen controle. In de hele Oltrepo zijn er maar een paar vaste camera's en die weten we inmiddels wel te staan (dankzij eerdere boetes). Bij een dergelijke aankondiging van een elektronische snelheidscontrole geeft iedereen dus nog eens lekker extra gas! Maar deze zien er toch wel dreigend uit en de vraag of ze werken is al tijden hèt gesprek van de dag in cafè's, tijdens etentjes of waar dan maar ook.

Het antwoord op deze prangende vraag kwam onlangs per aangetekende post. Een ingewikkeld samengevouwen groene envelop met aan alle kanten perforaties die moesten worden doorgescheurd. Het leek wel een verrassingskado. Dat was het ook, nl een verkeersboete voor te hard rijden op de genoemde weg ter hoogte van Cigognola. O, zei de postbode, dat weten we nu dus ook weer: ze doen het! Kosten van deze test: 51€.

Parenti

Familie gearriveerd. Stop. Vele flessen wijn al geledigd. Stop. Overal ronken katers. Stop.