Liste pulite o Bunga Bunga

Schone lijsten, schone lei. De Italiaanse politiek is alles wat je er clichématig over zou kunnen denken: corrupt, opportunistisch, schaamteloos, schandalig en zo af en toe gelukkig ook hilarisch. De parlementsverkiezingen komen er weer aan (februari), nadat de interim-regering Monti in december is  pootje gelicht door Berlusconi en in de verkiezingsstrijd gaan alle remmen pas echt los. Leuk om te volgen, soms, maar vaak ook ergerlijk, ongelooflijk, onbegrijpelijk, voor een noorderling die het brave Nederlandse parlement en de keurige Nederlandse politieke partijen gewend is. Ach ach wat is het allemaal toch correct en saai in Noord-Europa, zeker nu gekke Rita niet meer meedoet en de LPF al helemaal vergeten is.  Alleen Wilders gooit nog wel ’s een knuppel in het suffe hoenderhok. Waar is de Nederlandse Grillo? Wanneer wordt Mark Rutte nu eens op een bunga-bunga party betrapt? Het zit er (helaas?) niet in …

In het hete Zuiden daarentegen … De meest smeuiige uitspattingen halen de Noord-Europese journaals en kranten wel, maar men is hier van nog veel meer (zwarte) markten thuis. Dit keer hebben de partijen het op hun heupen gekregen om te pleiten voor schone lijsten. Waarschijnlijk geprikkeld door de Lista Civica, de burgerlijst, van Mario Monti, die is samengesteld met een aantal strikte criteria: geen kandidaten op de lijst die al eens veroordeeld zijn voor corruptie, of tegen wie nog een onderzoek loopt, geen kandidaten die al een heel leven in het parlement doorbrengen, geen kandidaten met belangenverstrengeling. Nou ja, er zijn wel een paar uitzonderingen gemaakt (deroghe) voor echt belangrijke kandidaten die niet aan een of meer criteria voldoen. Het blijft Italie.

De PvdA van Italie, Partito Democratico (PD), tevens gedoodverfde winnaar van de aanstaande verkiezingen, volgde meteen het goede voorbeeld en hield zelfs verkiezingen om de kandidatenlijst te bepalen. Keurig keurig, op een paar deroghe na, uiteraard. De PD is sowieso het braafste jongetje van de klas, want ook de lijsttrekker Bersani is democratisch gekozen, na heuse primaries. En dan kan de partij van Berlusconi, de PdL, niet achterblijven, om geen modderfiguur te slaan. Of wel? Het probleem dat de lijsttrekker en kandidaat-premier (wel/niet/wel/niet/wel/niet …) zelf niet aan de criteria voldoet (aan géén van de criteria om precies te zijn) wordt alvast straal genegeerd. Niemand die het erover heeft. De door kroonprins Alfano bepleitte en zelfs al helemaal georganiseerde lijsttrekkersverkiezing was al in december door de come-back van Berlusconi getorpedeerd (2-0 voor de PD). 

Blijft dus de mogelijkheid om op zijn minst te zorgen voor een schone lijst kandidaten, d.w.z. vanaf nummer 2 op de lijst. En het realiseren van die doelstelling mondde de afgelopen dagen uit in een ongekende soap. Operette in de politiek. Er moest nu echt over besloten worden want de deadline voor het indienen van de officiële lijst met kandidaten was deze week. Uren en uren koortsachtig overleg in de PdL, nachten lang ging men door, hardliners tegenover belangenverstrengelaars en kandidaten die het  juridische zwaard van Damokles boven zich voelden bungelen. Gisteren was het zover. Enkele schuinsmarcheerders werden er inderdaad uitgeknikkerd. Daaronder ene Cosentino, die al een paar keer aan het gevang was ontsnapt doordat het parlement (dwz zijn maatjes) hem immuniteit had verleend. Voor hem was herverkiezing van het grootste belang, ivm twee processen die nog tegen hem lopen en die er niet goed voor hem uitzien. 

Maar hij redde het niet: Berlusconi’s opiniepeilers voorspelden een verlies van 3 procentpunten in geval van een lijst met Cosentino en dat kan de PdL nu niet gebruiken. Even goede vrienden … ? Nou nee, want Cosentino maakte zich meester van de officiële kandidatenlijst van de zijn regio Campania en ging ermee van door. En dat vlak voor de deadline.Na een wilde achtervolging met een auto blu (de dure politieke dienstauto) werd Cosentino uiteindelijk klemgereden. Geemotioneerd, verward, panisch weigerde hij de lijst af te staan. De PdL werd gered door een noodmaatregel: alle kandidaten van de lijst werden opgeroepen om een nieuwe lijst te tekenen. Zie hier het verslag van het spektakel. Hoera, verkiezingstijd!

(overzicht van de symbolen van alle deelnemende partijen en coalities)