Che cos'è? (2)

Wat doe toch die rozenstruiken voor iedere rij in sommige wijngaarden? Nou dat zit zo: rozen zijn gevoelig voor dezelfde ziektes als de druiven, alleen worden ze eerder aangetast. Ze zijn de mijn-kanariepietjes van de wijnbouw. Alleen staan ze er tegenwoordig vooral als sier en om de traditie zichtbaar te maken, want spuiten tegen de schimmels gebeurt nu preventief. Vroeger was dat waarschijnlijk te kostbaar ...

Waarom speelt de kerkklok (nou ja, het bandje dat via de luidspreker ten gehore wordt gebracht) van Casella toch iedere avond om 19:30 Zie ginds komt de stoomboot? Nou dat zit zo: het klinkt als het sinterklaaslied, maar is een katholieke kerkelijke deun, in Nederland bekend als Te Lourd op de bergen. Wel leuk zo'n traditie. In de Maria-maand mei wordt er nog veel meer gemusiceerd door de cassettetape. Kunt u nog zingen, zing dan mee:

Te Lourdes op de bergen verscheen in een grot,
vol glans en vol luister de Moeder van God.
Na ieder couplet:
Ave, Ave, Ave Maria!(2x)

Zij riep Bernadette, een nederig kind,
"Wie zijt gij, vroeg 't meisje, die u daar bevindt?"

"Ik ben d'Onbevlekte en zuivere Maagd;
gans vrij van de zonde heb ik God behaagd."

Zij deed er ontspringen een klare fontein,
met helende waat'ren, als waar medicijn.

"Ik wil hier een tempel, op Massabiëls rots;
Ik zal hier doen schittren, de wonderen Gods!"

"Dat pelgrims hier komen, van wijd en van zijd,
'k zal zalving hier geven aan ieder die lijdt."

En sedert 't verschijnen der Moeder-Maagd daar,
stijgt immer de bede der christene schaar.

Wij brengen als d'engel U, Moeder zo zoet,
met tedere liefde de dierbare groet.

De talen der volk'ren verheffen uw naam:
zij bidden door 't Ave, Maria te zaâm.

Door dalen en wouden, langs bergen en vliet,
klinkt de eer van Maria, in 't hemelse lied.

Te Lourdes in Frankrijk, uw lievelingsoord,
weerklinkt en weergalmt het in machtig akkoord:

"Ik ben d'Onbevlekte" zo klonk daar uw woord
en de onschuld bevoorrecht herhaalde ongestoord:

Nu prijkt daar uw beelt'nis met glorie omstraald,
wier aanblik zo minzaam, uw moederhart maalt.

Daar stromen de pelgrims met duizenden saâm;
hun harten begeesterd, aanroepen uw naam.

Daar schenkt uwe liefde, aan zondaren vreê,
aan kranken genezing op 't smeken der bee:

Die grot ons zo dierbaar uw beelt'nis zo rein,
doen stromen uw zegen, bij 't klinkend refrein:

Wij danken U, Moeder, voor 't heil ons geschied;
O zegen ons allen, bij 't galmen van 't lied:

Vertrouwend op 't Ave door d'Engel gebracht
herhalen wij immer, met vuriger kracht:

Aanvaard dan de hulde, o Moeder zo goed,
de hulde uwer kind'ren, aanhoor onze groet:

Zo blijft, o Maria, in vreugd en in smart
in leven en sterven, de kreet van ons hart:

Die groet zij de laatste, door 't hart nog geuit,
wanneer in het sterven, de mond zich reeds sluit.

Maar dan door Maria geleid tot haar Zoon,
herhalen wij eeuwig, geschaard rond haar troon.

Welke insecten maken vanaf half juli het leven van de zwemgasten van Villa I Due Padroni zuur? Dat zijn de tafani, dazen. Irritante steekvliegen die je maar niet te pakken krijgt. Zij jou wel ...

Welke zijn toch die gele bloemen waarmee het hele achterterrein van de padroni bedekt is in de zomer? Dat is de topinambur (helianthus), enorme woekeraar, maar wel erg mooi gebloemd. En eetbaar, zo weten we van Leda, ons topkokkie. Zij beziet alles wat groeit en bloeit toch vooral vanuit het aspect eetbaarheid. En ze kan een drol nog lekker maken (chocolade risotto?), dus ... De wortel van deze zonnebloem schijnt in van alles en nog wat verwerkt te kunnen worden. Buonissima, buonissima, zou Leda zelf zeggen.