Cremona

Zondag, zonnige dag, wat zeg ik: warme dag, geen gasten (hebben net twee dagen achterelkaar B&B-ers uit Frankrijk en Italië uitgezwaaid) dus tijd voor een uitstapje! Eindelijk eens naar Cremona, waar verschillende 2010-zomergasten ons al over hadden verhaald.

Dit historische stadje (omvang Pavia) ligt op slechts een klein uurtje van de Villa: goed te doen. Doordat de padroni voor dit soort gelegendheden altijd op tijd opstaan en stipt vertrekken, kwamen we ook hier precies in de middag-siesta aan. Doodstil in de straten en op het centrale plein (dat we na wat dwalen vonden). Goede gelegenheid voor het schieten van toerist- en Cremonees-vrije foto's van de monumentale dom en idem battistero en broletto (gemeentehuis).

 

Foto's die nodig zijn voor de iPhone App waar de App-padrone (bijnaam: Appie Normaal) zich al twee maanden mee onledig houdt. Behalve Milaan komen daar ook interessante dag-uitjes-lokaties in te staan, dus Pavia en .. Cremona (maar vooral de Oltrepò natuurlijk). Milaan is bijn af (pufpufpuf) en nu zijn dus de mindere goden aan de beurt.

 

 

 

Het Middeleeuwse plein van Cremona is een topper, de omweg waard (net als tegenwoordig de Nederlandse Afsluitdijk: 130!) en kwam dus als eerste aan de beurt. Verder was alles nog dicht, dus gingen we aan de koffie in het enige geopende café van de wijde omtrek, met uitzicht op het plein. Dit uitzicht was in de prijs verdisconteerd, merkten we later, toen we ook nog een piadina hadden verorberd.

Het café liet niet aan het toeval over dat we zouden te weten zouden komen dat Cremona ook de stad van de vioolbouwers was en is, Stradivarius in de eerste plaats. Overal in de stad kom je de aanwijzingen trouwens tegen (beelden, vioolbouwwerkplaatsen). Er is ook een heus Stradivarius-museum.

De derde trekpleister van Cremona is de nougat die hier naar eeuwenoud recept gemaakt wordt. Nougat heet hier trouwens geen nougat maar torrone (ik klink nu als Wouter Klootwijk van De Wilde Keuken: mie is eigenlijk geen mie maar pasta en omgekeerd ... of zo).

De middag vloog voorbij! Al wandelend door de stille straten (tegen vieren werd het wel heel wat drukker!) en bijzondere gebouwen bewonderende: kerken, castelli, palazzi. Eindoordeel: mooi plaatsje voor een halve dag, het centrale plein is de topper, verder toch ook wel veel moderne lelijkbouw en weinig gezellige uitgaanspleintjes. Pavia biedt wat meer voor een hele dag verblijf. De mensen zijn wel heel vriendelijk, de oudvrouwtjes gaan in echt bont gkleed en kinderhandjes zijn dol op harige hondjes.