Tegen ons voornemen in om de komende maanden de blog de blog te laten en pas weer te beginnen als we goed en wel in Montecalvo terug zijn, moest het er toch van komen: we openen onze weblog weer! De meeste lezers zullen inmiddels wel afgehaakt zijn, maar misschien is er nog een trouwe fan die tegen beter weten in toch nog even checkt of er iets is veranderd. Beste doorbijter, we zijn er weer!
De aanleiding voor de vervroegde heropening is dat we samen met Christa en Leon gisteravond de koopovereenkomst getekend hebben. Zij zijn straks de nieuwe bewoners van Kervelgaarde 7. Op 2 juni wordt deze koop afgerond met het passeren van de akte bij notaris Woortman in Zeist (of een van zijn hulpjes natuurlijk). Daarna gaat het voorgoed richting Alpen! We hebben het tekenen van het contract natuurlijk gevierd met een goed glas bubbels van Italiaanse makelij. Ook Christa en Leon hadden een fles spumante (in een feestelijk goudkleurige fles) meegenomen, maar die bewaren we mooi voor een andere keer. Wellicht laten we die op 2 juni knallen?
Toen ik vanmorgen met Saar door de stromende regen over het bospaadje langs de A2 liep (voor de niet-Nieuwegeiner: langs de A2 ligt een heerlijk ren- en uitlooppark), overviel me het gevoel dat we eigenlijk een beetje dakloos zijn geworden. Dakloos? Nou ja, niet echt natuurlijk. We slapen nog steeds in ons eigen bed. We hebben per slot van rekening nog een kast van een huis in Montecalvo, en bovendien ook nog de sleutels van het appartementje bij Vera op zolder voor als de nood aan de man komt. Desondanks bekroop mij dat rare gevoel: we wonen onder een dak dat niet meer het onze is. We mogen hier nog blijven tot 2 juni en daarna is het afgelopen: sleutels inleveren en wegwezen. Jullie merken, we zijn nu in de fase gekomen dat we van alles en nog wat afscheid moeten nemen. Dingen, omgeving, mensen, net zolang tot er niets meer over is dan een leeg huis en een volle verhuiswagen. De eerste spullen hebben we inmiddels al het huis uitgedragen. Veel ervan is richting vuilstort gegaan, met name dat van zolder en uit de garage. 
Ook hebben we eergisteravond ons bijna vertild toen we samen met de koper onze loodzware Pastoe buffetkast in de boedelbak laadde die hij voor de gelegenheid had meegenomen. We vroegen ons naderhand wel af hoe Frank (de koper) de kast zijn appartement (drie hoog en zonder lift) in zou krijgen. Het resultaat is dat we nu tegen de witte muur aankijken waar eerst die kast stond. Kortom, de onttakeling is begonnen. Ook de divan, de fauteuil en de eettafel staan inmiddels te koop op marktplaats.nl (Voor wie er belangstelling voor heeft: trefwoorden zijn LeoLux, Hennie de Jong, design, eetatfel, bank, cadizia en carabas). Reacties zijn er jammer genoeg nog niet. 
Boven hebben we eens kritisch de boekenkast doorgelopen. Wat vinden we nog de moeite van het bewaren en lezen waard, en wat niet. Daarna hebben we 18 verhuisdozen gevuld met boeken die meegaan. En dat zijn nog niet eens alle boeken, want beneden staan er ook nog een stel die mee moeten. De rest wacht een opkoper, of de kringloopwinkel.
Er staat bij al dit afscheid nemen, natuurlijk wel wat tegenover. Bijvoorbeeld het vooruitzicht dat we nu zonder zorgen en met een gevulde kas naar Montecalvo kunnen vertrekken, zodat we daar onze plannen kunnen verwezenlijken. De ingegnere hebben we van de week maar vast gebeld om hem op te jutten aan de slag te gaan: hij denkt nu dat we over een paar weken al bij hem op de stoep staan! Dat houden we even zo, want dat komt de voortgang ten goede. We houden jullie op de hoogte of dat lukt!
