Le 4 Stagioni

De Vier Jaargetijden. Nee, niet die van de pizza en ook niet die van Vivaldi, maar de echte, die van de seizoenen. Waarom? Gewoon omdat het kan. En omdat het misschien wel een heleboel bezoekers aan dit blog oplevert :-) . De aflevering over de Pizza heeft via de Google-zoekfunctie al duizenden kijkers getrokken! Dus wie weet lukt het ook met de huidige beroemde titel.

In de loop der jaren hebben we duizenden foto's geschoten, door het hele jaar heen, en vele zijn er op de website te vinden. Maar nu zetten we er maar eens een paar op een rij, van lente tot winter.

Lente

 

Zomer

Herfst

Winter

En zo kunnen we nog vele afleveringen doorgaan!

Rex bibendi

Oftewel Koning Alcohol. Na lang aarzelen ging een paar weken geleden de kogel door het drankorgel: de proefpadrone besloot nu toch maar 's een echte drinkdrankcursus te gaan volgen. Bij de AIS, de enige (nou nee, er is ook een concurrent, het blijft wel Italie) echte Associazione Italiana Sommelier. Voor minder doen we het niet. Als het eindigt met Korsakov, dan wel graag gediplomeerd, ja. In plaats van het betere hijs - en gietwerk zou er nu eens echt geproefd gaan worden! Wijn drinken met een serieus gezicht! Zou de papilpadrone dit echt kunnen leren? De tijd zal het. Leren, dus.

Een paar weken geleden was de eerste les en inmiddels is de cursus op de helft, want het gaat in een straf tempo, 2x per week van 20:45 tot 23:00 (ca.). Na het inleidende gebabbel volgden er een paar pittige lezingen over de wijnproductie en het feitelijke proefgebeuren. In rap Italiaans deed een officiele oenoloog de geheimen daarvan uit de doeken. Gelukkig wordt er aan het eind van iedere les ook echt geproefd en staan er de hele les 3 glazen aanlokkelijk voor je neus te acclimatiseren. Nu nog even opletten en meeschrijven, straks even lekker lekker slok slok. 

De alcoholpadrone is nu gewapend met officieel koffertje, waarin 4 speciale degusteerglazen en professionele opener, en twee dikke pillen van boeken met (rijkgeillustreerde) lesstof. Na niveau 1 (15 lessen), volgt, jawel, niveau 2 (weer 15) met nog diepgaandere behandeling van het proeven en niveau 3 over de combinatie van eten en drinken. Dan pas is er een officieel examen en zou de cursuspadrone zich sommelier kunnen noemen, als hij dan nog bij kennis is. Eerst niveau 1 maar 's afronden.

Het oordeel tot nu toe: de cursus is goed en degelijk opgebouwd en biedt veel leerzaams, ook nuttig bij de rondleidingen in de cantina's die we wel eens verzorgen voor onze klantjes. Nu alles in samenhang behandeld wordt, krijg je toch een beter beeld van het stukje wijngebeuren. Veel zaken zijn ook goed onderbouwd, al blijft wat van de hocus pocus en humbug die het sommelier-vak nu eenmaal aankleven toch ook onaangetast. We schorten het definitieve oordeel daarom nog even op en heffen (vanavond) nog maar eens met plezier 3 proefglazen. Proost!