(S)fiducia

Het scheelt maar één letter (in het italiaans), maar ooo wat is het belangrijk, vertrouwen. En eenmaal weg, komt het niet zo snel meer terug. Op kleine schaal profiteerden de padroni gister en vandaag van VERtrouwen, terwijl het land Italie ten onder lijkt te gaan aan WANtrouwen.

Ons afdakje is geplaatst! Dankzij ons "mannetje", onze vertrouwensrelatie met Roberto van restaurant Amici Miei. De formele contacten met andere aannemers leidden tot niets,  maar onze aannemer di fiducia was er binnen een week mee klaar. Het viel nog niet mee, met drie man een middag en een ochtend sleutelen en passen en meten, maar ons bordesje is nu droog (ook doordat het niet regent).

Op landelijk politiek niveau is de man in wie niemand nog vertrouwen had, Berlusconi, nu toch echt passé. Vooral ook doordat hij het zelf niet meer in de hand heeft. Hij wordt vandaag links en rechts ingehaald, door de markten, door partijgenoten, door de president. B heeft afgedaan. Sic transit gloria mundi, zei onlangs hij nog, toen hij hoorde hoe het met zijn vriend Kadhaffi was afgelopen.  Niet wetend hoe snel hij aan de beurt zou zijn.

De gebeurtenissen worden geregeerd door de financiele markten en president Napolitano, die wél veel gezag heeft in Italie, deed vandaag de ultieme poging de regie weer terug te krijgen. Dit bij gebrek aan verantwoordelijk gedrag van de eigenlijke volksvertegenwoordigers. Een unicum: de president kondigt aan dat B écht weggaat en wel heel snel. Kamer en senaat worden opgejaagd om de EU maatregelen snel aan te nemen. Een opvolger van B, niet iemand uit de politieke kaste, wordt klaargestoomd door hem (vandaag) in de Senaat te parachuteren. Hopelijk is het nog niet te laat om het vertrouwen terug te winnen. Broos zal het in ieder geval nog heel lang zijn.