Persiane articolate

  Wat zijn dat nu weer? Perzen die kunnen praten? Iraniërs met lidwoorden? Nee. In het Italiaans noemt men jaloezieluiken persiane, net zoals valhekken van kastelen of winkels saraceni heten. En articolata wil alleen maar zeggen dat ze kunnen scharnieren, vouwen dus. Dat laatste weten wij ook pas sinds een paar dagen hoor, dankzij de discussies of het nu wel of niet mogelijk zou zijn de luiken van onze openslaande deuren op de balkons te “articuleren”of niet. Dat leek ons wel handig, want anders kunnen ze, gezien de breedte van de luiken (80 cm elk) in verhouding tot de breedte van het balkon niet helemaal opengeslagen worden. Dan krijgen we dus een dode hoek waar je nooit iets mee kunt. Scharnieren van de luiken zodat ze in tweeën kunnen vouwen leek de oplossing. Maar volgens Torti werd het dan allemaal te zwaar . Gelukkig dacht onze ingenieur Cassani daar anders over, zo bleek vanochtend. Maar jammer genoeg dacht de smid, die de luiken en vensters moet fabriceren, dáár weer anders over. Technisch waren er nog wel wat hindernissen. Uiteindelijk kwamen we er uit, na een bliksembezoek aan een ander bouwproject waar de smid ons kon laten zien wat wel en wat niet kan.   Wij reden mee met Torti: Andiamo nel camion! riep hij jolig. Torti verkeert de laatste dagen weer in opperbeste stemming. De reden daarvoor is waarschijnlijk dat hij de eerste factuur kan gaan uitzenden. Cassani deelde ons mee dat Torti inmiddels zoveel werk heeft verzet dat hij de contractueel vastgestelde som kan opeisen. Torti zat vanmiddag in zijn camion  al driftig aan de factuur te werken. Er is al sprake van meerwerk, want de muur is kennelijk langer/breder/hoger dan geraamd.   Cassani zoekt het nader uit en dan horen we nader.

  Terwijl wij ouwehoerden over de luiken werkten onze mannen ook vandaag weer flink door.   De bekisting van de grensmuur krijgt vorm en is bijna klaar. In de aanstaande keuken is de lijst waar het nieuwe raam in moet opnieuw geplaatst, want volgens Cassani was de eerste poging niet goed. Voor de elektriciteit zijn sleuven gehakt, niet gefreesd, maar echt uitgehakt, in een "gearticuleerde" vorm.    Piet (“iek ben zéééér tleurgsteld”) van “ De Italiaanse Droom” zou in tranen uitbarsten bij het zien van het resultaat, maar ons doet het niets. De mannen knappen het naderhand vast weer keurig op.
Morgenochtend, zaterdag komen ze nog even rommelen (betonstorten, de omlijsting van de balkondeuren plaatsen?) en dan zit week twee erop!