Italiaanse Toestanden - Emigratieverhalen


zondag 18 mei 2008

La piscina, lo scontro e le dimissioni

Naarmate de eindstreep nadert (30 mei vertrek) worden de weken hier steeds enerverender en gevulder met etentjes, bezoekjes en allerlei inpak- en regel-activiteiten. Een groot deel daarvan is (min of meer) gepland, maar er zijn ook onverwachte gebeurtenissen, meestal aangenaam, maar soms ook iets minder geslaagd. We verslaan er hier drie: la piscina, lo scontro en le dimissioni.



Piscina2_4 Een eerste voorbeeld betreft het zwembad, waarmee we onze villa vanaf het begin al zouden willen opleuken. Dit om er zelf uitgebreid in te kunnen dobberen natuurlijk (uitgeput van het plees schrobben), maar ook om onze gasten een aangenamer verblijf te kunnen verzorgen, d.w.z. meer geld uit hun portemonnee te kunnen trekken. Maar ja, kunnen we het ons wel veroorloven om al direct zo'n bad aan te schaffen, terwijl we nog niet weten wat de verbouwingen gaan kosten en ook niet of er überhaupt wel klandizie zal zijn voor onze toko? Maar eens s(l)urfen op internet bij wat Italiaanse bedrijven. Hé daar kun je een offerte aanvragen. Aldus gedaan.



Een paar dagen arriveert er later warempel een keurige offerte per mail. Een badje van 8 bij 4 gaat inclusief alle apparatuur en aanleg al gauw een kleine 20duizend euri kosten. Dat is wel ongeveer wat we verwachtten en lost ons dilemma dus niet op: gaat de cost voor de baet uyt of niet? Misschien moeten we maar een tijdelijke voorziening treffen: er zijn opzet-zwembaden van een behoorlijke opvang voor een redelijke prijs verkrijgbaar. Bij Kieskeurig.nl kun je ze op prijs en type vergelijken ... maar wat ziet mijn zuinige oog daar onderaan de pagina? Pinksteractie? Korting? Sconto sconto sconto? (sommige hier niet nader te specificeren Nederlanders roepen dit zogenaamd per vergissing in Italiaanse restaurants als ze zogenaamd om de rekening willen vragen: "korting korting korting graag"!).



En zo belandden we afgelopen dinsdag bij een zwembad-specialist in Barneveld, onderweg de vrachtwagens met kippen en kuikens inhalend en schaften daar tamelijk impulsief zomaar een zwembad aan! Pakt u maar in en doe er maar een strik omheen! Het was dan ook een aanbieding die we niet konden weigeren, om een bekende Italiaanse zegswijze te gebruiken. We beschikken nu over een bouwpakket dat uiteindelijk een ovaal-vormig in te graven opzet-zwembad moet opleveren van 7.30 bij 4.90 meter, 1.20 m diep. Inclusief alle apparatuur, zonnecollectoren, btw en na een pinksterkorting van 35% waren we 4500 euri kwijt. Een aangename verrassing voor de portemonne toch? Nu zoeken we nog sterke mannen en handige klussers voor het uitgraven van het gat en het inelkaar zetten van het bad. Onderstaande plaatjes geven aan hoe het eruit moet komen te zien. De installatie-instructies staan op: http://www.interline-pool.nl/page/zwembaden-zwemwater-zwembad-pool.htm . Meld u aan bij I Due Padroni voor een gratis workshop Zwembad bouwen!



Piscina1   



Dan de tweede, iets minder aangename verrassing: lo scontro. Lo scontro, hoor ik jullie denken? Dat was toch die korting van zonet? Hoezo niet aangenaam? Maar nee, dat was lo sconto, zonder r en die r maakt veel uit. Mét r betekent het nl de aanvaring. Hoedatzo? Welnu, wandelend met Saar in het park hier in Nieuwegein (dat park gaan we zeker missen) komen we regelmatig andere honden tegen. Op 95% daarvan heeft onze blafbitch de pik. Dat leidt soms alleen tot omtrekkende bewegingen, een andere keer tot een frontale (schijn)aanval. Elke wandeling en ontmoeting is dus telkens weer een avontuur. Afgelopen woensdag liep de oudere padrone aldus met Saar door het park en ontmoette een Labrador die wat Saar betreft in de 95% categorie viel. De Labrador wist dat niet en negeerde ook het gegrom en gegrauw van Saar, want het was een jonge dartele hond: doink doink doink, danste hij om Saar heen, laten we LOL gaan maken! Saar ontblootte haar afgesleten tandjes. Grom grom grauw. De Labrador rende af en aan. Een iets te harde aanloop en daar knalde hij tegen onze oudere jong-gepensioneerde padrone aan, die pardoes ter aarde stortte! Resultaat: een dikke knie, een steunkous en diclophenac. En een bezorgde jonge padrone die voorziet dat hij als enige chauffeur het hele eind naar Italië achter het stuur zal moeten zitten.



Dan il dimissione: de volgende dag moest de oudere zich door de jongere padrone naar het STW kantoor laten brengen. Hinkelepinkelend begon hij daar aan zijn laatste werkdag daar. Hoewel werken? Het werd een dag van van vlaai eten, veel kletsen, schaven aan zijn afscheidsspeechje, free-cellen en nog wat, voordat het tijd werd om met z’n allen naar “Il Pozzo” te gaan, een italiaans restaurant aan de utrechtse Oude Gracht. Het afscheid werd er in stijl gevierd. Het eerste wat de oudere padrone daar liet aanrukken was een fles prosecco. Een hele fles omdat men dit sprankelende wijntje daar niet per glas wenste te serveren. Gelukkig deed de jongere met de oudere padrone mee, en was ook een collega niet te beroerd de fles te helpen leegmaken.



Jose_2Gertjan_3 



Het was een afscheidsetentje voor vier personen tegelijkertijd. Naast de oudere padrone, ook Gertjan Bögels een program officer die destijds nog door de oudere padrone was uitgezocht. Geen wonder dus dat deze talentvolle jonge man is weggekocht door de eveneens sinds kort naar de universiteit Nijmegen vertrokken oud STW-directeur. Ook Paul Beckers voormalig ALW-medewerker, en sinds een jaar voor een deel van zijn tijd bij STW gestationeerd, hield het nu voor gezien en gaat zich in Straatsburg onledig houden met een europees programma. Tot slot ruilt José Kerkhof één van de management assistentes STW in voor Horeca Nederland. Hoe toepasselijk is het dan om dit in een restaurant te vieren!?



Er werden lovende woorden gesproken over de vertrekkers die dat natuurlijk niet onbeantwoord lieten, en er waren voor hen speciale STW-muismatten en een gevulde envelop als afscheidskado. De oudere padrone wil graag een nieuwe fotocamera kopen om de Villa nog mooier op het web te kunnen presenteren. Een geldelijke bijdrage bij het vervullen van die wens, komt dus goed van pas.



Na nog een afzakkertje bij café Oudaan, eveneeens aan de Oude Gracht, hielden de padroni het voor gezien en werd het tijdperk STW definitief afgesloten. De oudere padrone is nu verwijtbaar werkeloos. We zullen zien hoe dát afloopt.
Doei

2 opmerkingen:

  1. Hahaha, die ouwe is ook snel uit het lood geslagen, daarom wordt natuurlijk het zwembad bouwen (geen natuurbad dus en al helemaal geen bad voor naturisten, maar we drijven af...) uitbesteed want daarvoor (zie site installatie-instructies) is wel eerst een cursus landmeten nodig, wordt niks dus met iemand zonder zeebenen!

    Kunt u het nog volgen, ik niet, ik ben aan de grond gelopen...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik vrees, jongere padrone, dat niet alleen de reis op jouw schouders komt. Wat dacht je van alle klussen in en om het huis? Wat een tactiek van die ouwe, maar lang niet gekke padrone!
    Ik vind trouwens de tekst van de afscheidsspeech kort, maar krachtig: "DOEI!"

    BeantwoordenVerwijderen